Lovetotravel
Oostenrijk Juni 2004

OOSTENRIJK - KAPRUN - Vrijdagnacht (25-06-2004) vertrokken we rond 2.30 uur richting Kaprun, waar we rond 12.30 uur aankwamen. Bij de Tourist Info, informeerden we naar het weer (de volgende dag zou heel mooi worden, daarna wisselvallig met kans op o Zaterdagochtend (26-06) stonden we op tijd op om na een stevig ontbijt de bus van 8.30 uur te halen, naar het Kitzsteinhorn kabelbaan station. Met allebei een volgeladen rugzak op wachten we op de bus. ALPINCENTRUM KITZSTEINHORM - Rond 9.00 uur namen we de kabelbaan omhoog naar het Alpinzentrum op 2452 meter. In de kabelbaan verbaasden we ons al over de vele sneeuw die er lag, zoveel sneeuw lag er toch niet toen we hier vorig jaar waren? Eenmaal aangekomen bij het Alpinzentrum konden we pas goed zien hoeveel sneeuw er nog lag, dat viel tegen!
Bij de ‘ski’lift informeerden we over de wandelroutes, hier bleek al dat door de sneeuw sommige wandelroutes nog niet te belopen waren. Vorig jaar bleek een extreem warm jaar te zijn geweest met hierdoor extreem weinig sneeuw, dit jaar was het echter extreem nat en koud geweest en lag er dus nog extreem veel sneeuw. Hierdoor lag er vorig jaar op deze hoogte helemaal geen sneeuw en werd er hier dit jaar nog volop geskied. Met zoveel sneeuw hadden we natuurlijk geen rekening gehouden bij het plannen van de route. Door de sneeuw waren de route aanduidingen moeilijk te vinden dus probeerden we zelf door de sneeuw een pad omhoog te vinden.
Dit bleek geen succes na bijna een uur lopen hadden we nog steeds de route niet gevonden en zakten we zover weg in de sneeuw, dat het eng werd. We zagen toen een andere groep lopen in de richting die wij ook uit wilden en besloten terug naar de skilift te lopen en vanaf hier het spoor van die groep te volgen. Naar beneden toe door de sneeuw gaat veel gemakkelijker dus we waren redelijk snel Het volgen van het spoor ging redelijk gemakkelijk, de sneeuw was al ingezakt, waardoor we zelf niet continue wegzakten. Boven op een bergje was de groep die we volgden uitgebreid pauze aan het houden. Het volgen van hun spoor was ons erg goed bevallen, dus we besloten ook maar even te pauzeren tot zij verder liepen. We besloten om achter de groep aan over een steile sneeuw helling naar beneden toe af te dalen.
Het afdalen door de sneeuw heen ging heel gemakkelijk, maar omhoog zou deze helling door de sneeuw onmogelijk geweest zijn. Ondertussen hadden we besloten dat de planning om ruim 2 weken van hut naar hut te trekken echt niet haalbaar was, we moesten iets anders verzinnen voor deze vakantie. De diepe sneeuw maakte deze beslissing definitief, maar ook de zwaarte van de rugtas en de slechte weersvoorspelling voor de komende dagen speelde hierbij mee. De route naar benden toe was prachtig. Ook de koeien genoten van het prachtige uitzicht. Helemaal uitgeput kwamen we rond 17.30 uur uiteindelijk aan in het dorpje Niedernsill.
We besloten om hier vandaan een taxi terug te nemen naar Kaprun. In Kaprun gingen we weer terug naar pension Heidi voor de overnachting, waar de eigenaar erg verrast was ons zo snel weer terug te zien. GROßGLOCKNER HOCHALPENSTRAßE - De volgende dag stonden we met verschrikkelijk veel spierpijn op, het was bewolkt dus we besloten vandaag met de auto de prachtige hochalpenstraße over te rijden. We reden richting de Edelweißspitze, waarna we het laatste stukje naar de top omhoog zijn gelopen. Vanaf de Edelweißspitze genoten we weer van het uitzicht, ook hier lag veel meer sneeuw dan vorig jaar. Het uitzicht op de besneeuwde bergen en de kronkelweggetjes was prachtig.
Met zijn tweetjes gingen we op de foto op de Edelweißspitze. Het uitzicht op de besneeuwde bergen en de kronkelweggetjes was prachtig. Ook met de wandeling naar de Edelweißspitze en terug hadden we een prachtig uitzicht. Op een prachtig plekje stopten we om een bekertje soep te maken. Echt genieten, soep eten met zo'n uitzicht.
Hierna reden we door naar de Kaiser Frans Jöseph Höhe. Ook hier genoten we weer van het prachtige uitzicht. We hoopten dat de top van de Großglockner nog onbewolkt zou worden, om een mooie foto te kunnen maken. We maakten door een verrekijker heen een foto van de hut op de Adlersruhe, de hut waar we vorig hadden overnacht voor de grote beklimming van de Großglockner. Heel in de verte zagen we door de verrekijker deze steenbokken.
Deze groep mensen was aan het ploeteren om de top van de Großglockner te bereiken, dit is met al die sneeuw vast nog lastiger. Na een Mac maaltijd rijden we deze middag door naar het Lucknerhaus, waar we de route voor de volgende dag planden. LUCKNERHAUS - De planning was om vandaag via de Glorerhutte naar de Salmhutte te lopen en daar te overnachten. De wandeling omhoog naar de Glorerhutte was weer prachtig. Na een flinke klim over een gemakkelijk pad kwamen we al vlot aan bij de Glorerhutte. Ook de Glorerhutte lag nog in de sneeuw. Bij de Glorerhutte dronken we wat en informeerden we hoe de route naar de Salmhutte toe was.
Er waren 2 routes naar de Salmhutte en langere route waarbij je heen en terug langs de rivier ging en een meer directe route. We hadden eigenlijk besloten dat we de kortste route wilden proberen, maar onderweg kwamen we erachter de afslag hiervoor gemist te hebben, dan maar de lange route! Toen we even onderweg waren bedachten we dat we met deze route al een flink eind op weg waren richting het Pasterzenhaus op de hochalpenstraße, we besloten de planning aan te passen en hierheen te lopen. De route liep regelmatig door sneeuwvelden heen, dit liep redelijk gemakkelijk doordat er al een heel spoor doorheen liep en je dus niet (ver) wegzakte. Ook kwamen we onderweg mooie bloemetje stegen, helaas zagen we dit jaar geen edelweiss meer.
Het was een prachtige route met prachtige uitzichten. Toen kwam het punt dat we de rivier over moesten steken, over een smalle wiebelende balk. Casper dacht deze wel over te kunnen lopen, maar eenmaal erop bleek die toch wel erg te wiebelen. Toen dus maar al zittend, stukje voor stukje erover heen, achteraf erg leuk! We genoten samen met de koeien van het prachtige uitzicht. Deze helikopter kwam wel erg dichtbij vliegen, uiteindelijk stopten we maar even met lopen omdat die zo dichtbij kwam.
Uiteindelijk landde de helikopter even bij een huisje midden in de bergen, om hier spullen af te leveren. Onderweg zagen we regelmatig van deze 'sneeuwbruggen', erg mooi! Het laatste stuk was gelijk aan de terugweg van de route die we vorig jaar gelopen hadden. We waren even vergeten dat het laatste stukje door het bos best nog even pittig was met aardige stukjes flink stijgen erin. Dat viel best wel weer even tegen. Veel tijd voor een rustige pauze wilden we niet nemen, want de wolken boven ons werden steeds dreigender en er was onweer voorspeld. Het laatste stuk was ondertussen erg saai, weer langs de 2 dammen (hadden we vorig keer al meerdere keren gelopen) en GLOCKNERBLICK - Aangekomen bij het Pasterzenhaus was het aan het gieten, helaas was het Pasterzenhaus gesloten, we hadden hier best weer willen overnachten! Bij het huis stond een busje dat ons een hele korte lift aanbood naar het Glocknerblick, moe
Na een ontbijt van zelf meegenomen reepjes begonnen we voor 9.00 uur te lopen richting de Salmhutte. Het eerste stuk was erg zwaar doordat we een flink stuk moesten stijgen. Ook op deze route moesten we een aantal keer door sneeuwvelden heen. Soms best lastig en eng doordat de helling best steil was, er geen goed voorgelopen pad was en sommige stukjes best ijzig waren, oppassen om niet te vallen dus! Soms was het even zoeken welke route het handigst was om zoveel mogelijk sneeuw te ontwijken. Het laatste stukje klimmen ging over rotsblokken heen, nog even vermoeiend en toen hadden we de ‘top’ bereikt. Hierna liep er een glooiend pad langs de bergrug, op zich liep dit gemakkelijk.
Onderweg zagen en hoorden we regelmatig murmeltieren. Ook dit was een murmeltier, uit de verte leek het meer op een steen. Soms waren stukken waar normaal een riviertje loopt bedekt met een sneeuwbrug, soms lastig als deze sneeuwbrug instortte als je erover heen liep. Hier kwamen we weer uit in het volop besneeuwde gebied, het ziet er wel prachtig uit met al die sneeuw. Rond de middag kwamen we aan bij de Salmhutte, waar we lekker een soepje aten en wat dronken. Hier informeerden we naar de mogelijkheden om verder te lopen. We hadden graag naar de Studlhutte toe willen lopen, maar deze bleek door de sneeuw nog onber
De enige mogelijkheid was dus gewoon weer terug naar de Glorerhutte. We twijfelden even of we in de Salmhutte zouden blijven voor een overnachting, of verder door zouden lopen. Maar het weer was prachtig en toen we hoorden dat de Glorerhutte maximaal Dit keer liepen we wel via de korte route, hier lag wel veel meer sneeuw maar het was goed te doen. We hadden ook het geluk dat 2 mensen die eerst een tijdje achter ons hadden gelopen nu voor ons uit liepen en een mooi spoor door de sneeuw heen maakt Gelukkig konden we hier de rivier over een gewoon bruggetje oversteken. De bordjes met de route erop waren nog wel erg verstopt onder het dikke pak sneeuw. Het besneeuwde uitzicht bleef genieten.
In de verte de Salmhutte, heerlijk midden in de bergen gelegen. Toen we bijna bij de Glorerhutte waren zagen we waar de gisteren de splitsing van de 2 routes gemist hadden, stond gewoon aangegeven, waarschijnlijk waren we afgeleid door het dikke pak sneeuw. Het laatste stuk was enkel afdalen over een makkelijk pad, erg vermoeiend zo’n saai stuk. Zeker omdat Casper last kreeg van een blaar op zijn voet en Sylvia heel erg pijn had in haar verbrande handen. LIENZ - We besloten direct terug te rijden naar Lienz, onderweg kwamen we langs deze mooie waterval. Na wat gezoek vonden we een wat groter pension in de buurt van Lienz waar we overnachten en ook een hapje konden eten. We reden met de auto naar de Lienzer Bergbahnen, waar we zo lang mogelijk via leuke kleine slingerweggetjes met de auto omhoog reden. Daarna wandelden we via een leuk bos weggetje en door een klein dorpje verder omhoog naar een kabelbaanpunt.
Bij de kabelbaan aten we een ijsje en we besloten een retourtje omhoog en weer terug te nemen, zodat we zolang mogelijk te tijd hadden om boven op de berg een leuke wandeling te maken. De wandeling op de berg was erg mooi, een leuke route om te lopen Ook hier weer mooie uitzichten en het weer was vandaag heerlijk om te wandelen. De wandeling op de berg was niet zo lang en niet heel erg spectaculair, maar gewoon leuk om te lopen. Heel lui weer met de kabelbaan terug naar beneden, daarna reden we via de slingerweggetjes weer terug naar Lienz. Via de Tourist Info kwamen we terecht bij een kleine zimmer frei van een vriendelijke oudere dame, in een plaatsje vlakbij Lienz. Vanuit de kamer hadden we een prachtig uitzicht.
GROßGLOCKNER HOCHALPENSTRAßE - Na een keurig verzorgd ontbijtje reden we terug over de Großglockner hochalpenstraße, hier is goed te zien dat er echt nog een dik pak sneeuw lag. We genoten nog even van de indrukwekkende uitzichten op deze prachtige weg. Ook reden we nog een keer naar de Kaiser Franz Jösef Höhe om daar nog een keer van het uitzicht te genieten. Deze murmeltieren waren erg leuk met elkaar aan het spelen. Erg leuk om naar te kijken, deze beestjes. We zagen dat het mogelijk was om vanaf hier nog een stuk te lopen, langs de berg. Dit hadden we nog niet eerder gedaan. Het was een leuke route, waarbij allemaal lange tunnels door de rotsige bergen heen gegraven waren en je van de ene in de andere t
In de tunnels was op 1 plek bijv. een mineraal neergezet of informatie te lezen, erg toeristisch maar erg leuk gedaan. Na 7 tunnels liepen we nog een stukje verder over een gewone wandelroute. Doordat het weer slecht werd, liepen we redelijk snel wee KAPRUN - We rijden eind van de middag terug naar Kaprun, waar we weer overnachten. De volgende dag rijden we langs een klein museum waar ze oa een prachtige stenen verzameling hadden, een erg leuk museum. Het weer was niet echt mooi maar het was droog en we besloten langs de waterval omhoog te lopen, leuk om te lopen, helaas wel wat saai over een geasfalteerd weggetje en natuurlijk waren we ook niet de enigen die hier liepen. Het laatste stuk omhoog begon het hard te regenen, maar voor zo’n kleine wandeling hadden we niets meegenomen, dus werden we lekker nat. Boven zat een klein etenstentje, binnen was alles dicht, dus moesten we buiten in de kou wat eten en schuilen tegen de regen.
Het was erg druk onder het afdakje dus besloten we redelijk snel dan maar weer door de regen terug naar beneden te lopen. Onderweg naar beneden maakten we nog wat foto's van de waterval We stapten weer de auto in en reden weer in de richting van Nederland, waarbij we onderweg bordjes van een grot tegen kwamen. Leuk om nog eventjes te doen, het was best een grote grot, er was echter niet echt iets moois in te zien. We aten nog even iets in het restaurantje bij de grot.
In de auto hadden we steeds goed het weerbericht voor de rest van de week geluisterd en dit beloofde niet veel goeds. We besloten nu definitief terug naar Nederland te rijden, waar we laat in de avond aan kwamen.