Lovetotravel
Finland December 2004
SCHIPHOL - Casper ouders zijn 30 jaar getrouwd en om dit te vieren, gaan we met alle kinderen en aanhang een week naar Fins Lapland, de kinderen en aanhang krijgen deze reis cadeau. Op dinsdag 7 december 2004 om 9.00 uur vertrokken we met een taxibus Bij Finnair bleek het erg moeilijk om een rugzak in te checken. Uiteindelijk werd de rugzak over de grond heen gesleept, toen ik liet merken hier niet blij mee te zijn, kreeg ik de opmerking, die tas is niet te tillen, je moet ook gewoon een koffer m Op het vliegveld gaven we Caspers ouders, het cadeau van ons allemaal. We hadden een kleine digitale fotocamera gekocht, hier hadden ze het al vaker over gehad dat digitaal we makkelijk was. Casper ouders vonden het erg leuk, maar we hadden natuurlijk helemaal geen cadeau hoeven te kopen.
Maar ja zij hadden ook deze reis niet hoeven te doen en wij vonden het verschrikkelijk leuk dat ze dat wel gedaan hebben. Het inchecken verliep allemaal erg vlot dus waren we echt om 12.00 uur in de lucht. Het opstijgen en landen was erg leuk want er zat een filmcamera op de neus van het vliegtuig. Je kon dus precies zien waar je heen reed/ vloog. Caspers ouders begonnen meteen te oefenen met de fotocamera Na ruim 2 uur vliegen landden we op Helsinki. Hier was het 1 uur later en al bij na donker. Om ongeveer half vijf stappen we in op de volgende vlucht naar Kuusamo. FINLAND - KUUSAMO - De vlucht was lang niet vol, dus heerlijk alle ruimte. Na ongeveer anderhalf uur landen we op Kuusamo in de sneeuw!
We zullen deze vakantie nog genoeg sneeuw zien, maar de eerste sneeuw is altijd extra mooi. Het vliegveld van Kuusamo was erg gezellig, helemaal in de kerstsfeer, versierd. In 10 minuutjes reden we met de bus naar het hotel, waar we rond 18.30 uur aankwamen. De kamers waren niet groot maar wel netjes en compleet. Het eten in het vliegtuig was niet echt lekker, maar gelukkig konden we in het hotel nog net een hapje eten. Een lopend buffet met redelijk wat keuze, vooral voor Sylvia en Caspers ouders best lekker allemaal. Het restaurant hadden ze wel wat gezelliger mogen aankleden, dit was groot en ongezellig.
Deze foto is gemaakt uit de glazen lift vandaan. Deze lift en het zwembad en een openhaard bij de receptie, gaven het hotel een luxe indruk. Door het leuke uitzicht vanuit de lift namen we deze vakantie meestal de lift in plaats van de trap. Het zwembad zag er erg mooi uit, de temperatuur van het water had echter wel een paar graadjes warmer gemogen. Wij zijn niet echt gek op zwembaden, maar zijn toch meerdere keren ruim een uur in het zwembad geweest. Was best leuk met een stroomversnelling, allerlei bubbel dingen, watervallen en een glijbaan. SNEEUWSCOOTER SAFARI - Woensdagochtend om 9.15 uur stappen we na een heerlijk ontbijt voor de deur van het hotel in de skibus richting Ruka. De vorige avond is het nog gelukt om via de hotel receptie bij het Ruka Safari House een sneeuwscootersafari
We rijden allemaal op een eigen sneeuwscooter, in het begin even vreemd en eng, dus gingen we niet zo hard en remmen we veel, maar al snel heeft iedereen de smaak te pakken en scheuren we heerlijk over de sneeuwpaden en meren, de remmen zijn eigenlij Voordat we gaan rijden hebben we handsignalen geoefend, om aan elkaar duidelijk te maken als er bijv. gestopt gaat worden. We hebben in het Safari House een complete outfit aangekregen en daarin is het niet koud op de sneeuwscooter. Het was ongeveer We maken een tussenstop, in Rusland! We vroegen ons al af waar de borden en slagbomen voor waren, waar we langs gereden waren, dit bleek dus de Russische grens te zijn. Hier zitten we buiten bij het haardvuur, als je stil zit is het dan toch best frisjes. Als het vuur aan is verhuizen we naar een groot houten gebouw, waar we een kopje thee en een broodje krijgen. Hier binnen is het lekker warm en kunnen we rustig even bijkomen.
We hadden helemaal niet verwacht naar Rusland toe te rijden, een erg leuke verrassing. Blijkbaar reden we zo goed dat we de lange route gereden hebben, van ongeveer 40 km. We gaven aan op de terugweg even bij de Russische grens te willen stoppen om wat foto's te kunnen maken. Als bewijs dat we hier echt geweest zijn. Helaas wilde de Russische grenswacht met groot geweer die net aan was komen rijden absoluut niet op de foto. De gids reed hierna vooruit om een video van iedereen al scheurend op de scooter te kunnen maken. Sylvia gaf even wat extra gas, toen ze boven aan de heuvel opeens zag dat iedereen daarvoor stil stond. Uit schrik remde ze zo hard mogelijk, waardoor z De terug weg reden we allemaal veel harder dan op de heen weg, we hadden de smaak allemaal flink te pakken. We besloten 2 andere excursies deze week ook met de sneeuwscooter en liefst met dezelfde gids te willen doen.
SNEEUWSCHOEN WANDELEN EN BIRDWATCHING - Donderdagochtend werden we met een busje opgehaald om op sneeuwschoenen te gaan wandelen en vogeltjes te kijken. Eerst reden we langs Ruka om de sneeuwschoenen en stokken op te halen. Daarna reden we in ongeveer 15 minuutjes naar een vogelvoeder plaats, onderaan de Konttainenberg waar de wandeling begon. Op de voederplaats zagen we vooral koolmeesjes, maar ook een ander vogeltje. Onze gids was een echte vogelfanaat, dit was duidelijk aan zijn verhalen te merken. Het weer was heerlijk vandaag om te wandelen, en de prachtige blauwe lucht zorgt voor veel mooiere foto's. We liepen rustig aan de berg op, even wennen het wandelen met sneeuwschoenen, maar erg leuk om te doen.
Ondertussen zagen we de lucht steeds meer opklaren en uiteindelijk hadden we een helderblauwe hemel en een heerlijk zonnetje We maakten de wandeling vandaag met zijn zessen, weer geen andere mensen mee. Dat is het voordeel als je zelf met een grotere groep bent. Ook op de vakantie bleef Carrie volop foto's maken met de digitale fotocamera, er zaten hele leuke en mooie foto's tussen. Het lopen met sneeuwschoenen is niet echt moeilijk en went al snel. Echt genieten dit weer, ook was het weer perfect om prachtige foto's te maken! De blauwe lucht had een rode gloed, prachtig in combinatie met de wit besneeuwde bomen.
Ook het uitzicht op de omgeving was prachtig, het was hier echt genieten van de rust en de stilte. Erg veel vogels waren er niet te zien, maar de foto van dit vogeltje is wel erg mooi. De gids was wel erg enthousiast, over de 6 verschillende soorten vogels die we in totaal voorbij hadden zien vliegen, het enthousiasme over de voorbij vliegende vogels konden wij echter niet delen. Maar de vogeltjes vonden we ook niet zo heel belangrijk, de wandeling op zich, de prachtige natuur en het uitzicht waren voor ons veel belangrijker en die waren schitterend! De besneeuwde bomen hebben de meest prachtige vormen
Op de berg gingen we op zoek naar een metalen vat, om thee te kunnen zetten. Dit vat was kort geleden verplaatst en was nu ondergesneeuwd. Leuk werkje om door de verse sneeuw heen te lopen en bomen leeg te slaan om iets te zoeken. Toen we het vat gevonden hadden, bleek hier hout onder te liggen en werd in de bak een gezellig vuurtje gemaakt om het theewater te verwarmen. Ook waren er weer lekkere broodjes meegenomen. Heel bijzonder zo'n theepauze midden in het besneeuwde bos. Op de terugweg begon de lucht weer dicht te trekken en werd het ook kouder
De foto's zijn als het bewolkter is duidelijk minder mooi dan met een helder blauwe hemel. Ook van dichtbij is de sneeuw mooi om te zien. Op deze foto was de lucht weer mooi gekleurd, leuke foto. De gids hing een stuk spek aan de boom voor de vogeltjes en daarna liepen we vlot terug naar beneden, waar het - 16 graden bleek te zijn, maar zolang je in beweging bent merk je dit niet. Met het busje werden we weer naar het hotel terug gebracht. IJKLIMMEN - Vrijdag gaan met zijn tweetjes ijsklimmen terwijl de rest een busje heeft gehuurd om naar de Kerstman toe te rijden. Via het Safaria House boekten we het ijsklimmen bij Stella Polaris, waar we om 9.15 met de bus naar toe rijden.
We reden met de sneeuwscooter naar de plek toe, eentje achterop de scooter en de ander in een sleetje er achteraan, ook erg leuk om mee te maken, zo’n sleetje hobbelt wel een stuk meer. We stopten bij een tent waar een bankje ed in lagen. Bij deze tent lag de ijsklimhelling. Met de sneeuwscootersafari waren we al eerder langs deze plek gereden, toen hadden we niet gezien dat je hier kon ijsklimmen. De gids had zich vooraf verontschuldigd over dat er maar weinig ijs lag en dat hij hoopte dat het leuk genoeg voor ons zou zijn. We rekenden er dus maar op dat het flink kon gaan tegenvallen. Toen we echter bij de klimplek aankwamen viel het ons erg mee, voldoende ijs op de rotsen om leuk te klimmen.
Maar normaal lag er rond deze tijd zeker 2 keer zoveel ijs op deze plek, waardoor er veel meer verschillende routes geklommen kunnen worden. Maar met de routes die nu mogelijk waren konden wij ons voor een ochtend prima vermaken, erg veel lol gehad en de ijsklim vaardigheden uit Oostenrijk weer een beetje opgehaald. In ruim 2 uur waren we allebei 5 keer omhoog geklommen, en dan merk je dat vooral je armen heel moe worden, toen was het leuk geweest en reden we weer op de sneeuwscooter terug. We vielen allebei 1 keer, Casper wilde net op het moment dat Sylvia viel een foto maken, vandaar deze leuke actiefoto. In Ruka nog even pizza gegeten en daarna weer met de bus terug naar het hotel. SNOWSCOOTER SAFARI NAAR HUSKYFARM - zaterdag gingen we met zijn allen met de sneeuwscooter naar een Huskyfarm. Onderweg kwamen we een hele grote groep (zo’n 100 man) op sneeuwscooters tegen, helaas waren zij op weg naar dezelfde huskyfarm als wij.
Bij een korte tussenstop is deze Husky heel enthousiast in de sneeuw aan het spelen, een erg leuk gezicht. Vanaf een flinke afstand kon je de honden al horen want die gingen flink te keer. De honden gaan zo tekeer omdat ze vast zitten en graag willen lopen. Op een groot bevroren meer stonden al sledes klaar, voor iedere slede stonden 6 honden, die erg graag wilden hollen. De honden leken erg wild, maar waren erg lief als je ze ging aaien. Toen mochten we een rondje met de slede rijden, 1 persoon in de slede en eentje erachter om zogenaamd te remmen en te sturen.
Dit remmen en sturen was meer voor de sier want de honden deden toch wel waar ze zelf zijn in hadden. Erg leuk om een keer mee te maken zo’n rondje met een huskyslede, het was helaas wel een erg kort rondje, binnen 15 minuten was het rondje gereden. Maar hier hadden we al een beetje op gerekend, in de beschrijving stond ook een rondje van 3 km en dat is niet veel. Al leek het rondje dat we gereden hadden nog korter. De mensen op de farm leken ook wat gehaast, waarschijnlijk hadden we ook pech dat die hele grote groep na ons kwam. Als we hier ooit nog eens heen zouden gaan, zouden we graag een veel langere huskyrit willen maken en ook echt zien hoe graag de honden hard willen lopen.
Onder de rit was foto's maken lastig, dus dan maar een foto achter de slede in stilstand. Na de slederit nog maar even spelen met de honden, ze waren wel erg lief. Alle hondensledes stonden achter opgesteld op het meer, klaar om te hollen. Sommige honden hadden twee verschillende kleuren ogen, ziet er heel vreemd uit. Zelfs Casper vindt het leuk om even met deze lieve beesten te spelen.
De hond die we onderweg tegen waren gekomen zag er echt uit als een husky, op deze farm zagen we ook veel 'gewone' honden, dat hadden we niet verwacht. De honden waren zo enthousiast dat ze regelmatig met de touwen in de knoop kwamen. Dit was de eigenaar van de farm, die de rondleiding en de slederit begeleide. Hij was gekleed in een traditioneel kostuum. In deze hokken zaten de honden als ze niet voor de slede gespannen waren, ze waren erg onrustig en wilden er erg graag uit.
In deze tent zaten we nog even rond het vuur, voordat we weer met de sneeuwscooter weg gingen, het was erg warm in deze tent. Deze honden waren helemaal klaar om te gaan hollen met de volgende groep, ze hadden er echt zin in. Maar goed ook, want met de grote groep die er aankwam, hadden ze waarschijnlijk nog een heleboel rondjes te gaan. Voor de terugweg koos iedereen natuurlijk voor de avontuurlijke route. Deze rit maakte de iets wat tegenvallende middag bij de husky’s meer dan goed. De route was heel erg ‘adventurous’, grote stukken was nog helemaal geen pad. Hierdoor stond de gids Om de excursie een beetje betaalbaar te houden gingen we nu met zijn tweeën op een scooter, maar achterop zitten is ook wel erg leuk om mee te maken, veel enger dan wanneer je zelf achter het stuur zit! Ook rijd het veel lastiger als er iemand achter Ook erg leuk als de route door een boomstam versperd is en een alternatieve route gezocht moet worden, erg veel gelachen met deze route! Een aantal keer kwam er een scooter vast te zitten en moesten we duwen, ook erg leuk.
Onze sneeuwscooter ging ook één keer iets te scheef, waardoor die op zijn zijkant belandde, ook erg lachen om een keer mee te maken. Helaas had Sylvia als geintje gezegd dat na een val Casper verder mocht rijden, maar Casper was al lang blij, die zat veel liever voorop! Na deze avontuurlijke route, wisten we zeker dat we de sneeuwscooter rit naar de rendierfarm ook met gids Kai wilden maken. LANGLAUFEN - zondagochtend huren we bij het hotel langlauf ski’s en gingen we eerst samen met Jan en Carrie een rondje langlaufen, vlakbij het hotel. Hier was een leuke route van 5 kilometer uitgezet.
Best wel weer heel erg wennen om na een jaar weer te langlaufen, Sylvia ging er het eerste stuk regelmatig even bij liggen. Jan en Carrie hadden de smaak snel te pakken, vonden het wel erg vermoeiend dat langlaufen. Sommige afdalingen waren best steil, dat ging best hard om dan in het spoor af te dalen, best eng af en toe. Maar buiten het spoor en dan remmen lukte ook niet, dus dan maar snel naar beneden. Onderweg zagen we onze eerste rendieren! Wij meteen foto’s maken natuurlijk, terwijl andere mensen de rendieren zonder te kijken voorbij langlauften.
Rendieren zijn in Finland net zo gewoon als koeien in Nederland, maar voor ons waren ze best bijzonder om te zien. In dit gebied zijn ook veel langere langlaufroutes. Dit rondje van 5 kilometer is verlicht, erg handig als het maar zo kort licht is. Eind van de middag maken we het rondje nog een keer met Carine en Isan, aangezien het donker was hebben we hier geen SNEEUWSCHOENWANDELEN - Om 11.00 uur nemen we de bus naar Ruka, hier gingen we met zijn zessen weer sneeuwschoenwandelen. Bij het Safari House huurden we sneeuwschoenen en kregen we een hele beknopte routebeschrijving hoe we de berg af moesten lopen. We kochten kaartjes voor de skilift en namen deze omhoog. Na nog geen half uurtje lopen, merkten we dat we toch wel heel snel naar beneden toe liepen.
Toen hebben we zelf maar een slingerende route gepland, met wat extra stukjes weer terug omhoog lopen. Met een gids hadden we waarschijnlijk een hele andere route gevolgd (we kwamen namelijk ook heel ergens anders uit dan ze verteld hadden). Maar dit was een stuk goedkoper en we hebben een mooie wandeling gemaakt en een hoop lol gehad, dat is toch het belangrijkste. Ook met deze wandeling hadden we weer mazzel met het weer, de wolken waren aardig weg getrokken en het zonnetje scheen. Hierdoor konden we ook nu weer mooie foto's maken, hoe de kleuren op deze foto zo oranje kleurig komen, geen idee...
De besneeuwde bomen tegen de blauwe lucht bleven ook erg mooi om op de foto te zetten. Ook deze foto heeft weer zo'n typisch oranje kleur, wel erg mooi. Deze foto geeft de kleuren weer zoals deze echt op dat moment waren. Zondag was in het hotel een rustdag, de schoonmaak werkt dan niet en aan het eten te proeven was ook de kok vrij. SNOWSCOOTER SAFARI NAAR RENDIERFARM - Weer om 9.15 de bus en daarna met de sneeuwscooter naar een rendierfarm. Het was bij het Safari House - 15 graden, op de sneeuwscooter was duidelijk merkbaar dat het kouder was, zeker achterop was het erg koud. Het was weer een mooie en snelle rit op de sneeuwscooter, wel werd het steeds kouder. We maakten een korte pauze op deze prachtige plek.
In een grote tent, rond een vuur ondergingen we eerst een ‘rendieren ritueel’, we kregen zwarte stippen op ons gezicht en dronken rendierenmelk. Erg leuk maar ook in de tent was het erg koud. Na het ritueel mochten we in een grote houten hut bij een groot vuur even opwarmen, met een kopje thee. Heerlijk ook even met blote voeten voor het haardvuur. Daarna weer de kou in en even kennis maken met de rendieren. Er stond een grote zak met gedroogd mos, wat we de rendieren mochten voeren. De rendieren vonden het mos heerlijk. Bij de rendierfarm gaf de thermometer – 27 graden aan, dit is ook zonder wind toch best wel heel koud. Een aantal jaar geleden was het hier rond deze datum - 50 graden, blij dat we dat niet meegemaakt hebben, dat is pas echt koud!
Ook eten de rendieren graag gedroogde bladeren, wij hadden appeltjes meegenomen maar dat lusten rendieren niet. Wij hadden verwacht dat rendieren deze kleur zouden hebben, maar hier hadden ze ook witte rendieren, die zie je nooit voor de slede van de Kerstman. Eerst werd er een wit rendier voor de slede gespannen, Sylvia maakte een rondje met dit rendier. De eerste twee rondjes wilde dit rendier nog wel lopen, zelfs soms een stukje in galop, om weer snel terug te zijn bij het mos. Na een paar rondjes had het witte rendier er echter genoeg van en werd een bruinig rendier voor de slede gespannen. Dit rendier had vooral het eerste rondje volop energie, hij ging er heel snel vandoor en nam een doodlopende afslag die niet bij het geplande rondje hoorde, het duurde wel even voordat het rendier weer terug gehaald was. Casper maakte later met dit r
Het was een leuk rondje met het rendier, van rendieren is bekend dat die niet te ver mogen lopen in de kou, want dit kost ze teveel energie, dus een groter rondje was niet mogelijk geweest. Doordat de meeste rondjes best snel gingen vonden wij dit le De eigenaar van de rendierfarm was gekleed in een traditioneel kostuum. Na de rendierrit gingen we weer even terug de grote hut in om weer op te warmen en kregen we vers geroosterde worstjes te eten, erg lekker. Ook kregen we een rendierrijbewijs met Toen was het weer tijd om terug te rijden op de sneeuwscooters. De terugweg namen we, helaas, niet zo’n avontuurlijke rit als 2 dagen geleden, de gids vond dat met de kou van vandaag geen verstandig idee. Dus via een vrij normale, maar wel weer erg mooie bosrijke route reden we weer terug naar Ruka. Ter afsluiting gingen we nog even op de foto samen met onze gids Kai, hij heeft gezorgd voor een paar dagen prachtige, onvergetelijke en spectaculaire excursies. 's Middags rijden we met de bus door naar het centrum van Ruka, omdat het lang wachten i
KUUSAMO AIRPORT - 's Ochtends nog even zwemmen en daarna de tas in pakken en om 11.45 rijden we met de taxi naar een nog compleet uitgestorven vliegveld. Het vliegtuig vertrok netjes op tijd om 13.35 uur. We bleken voor Helsinki nog een extra tussenstop te maken. Rond 16.30 vertrokken we vanaf Helsinki naar Amsterdam, waar we na een rustige vlucht rond 17.45 aankwamen.