Lovetotravel
CruisingAfrica Tanzania November 2006

 

26-10-06 tot 29-10-06    Sumbawanga

De Tanzaniaanse grens gaat voor het eerst echt op het Afrikaanse tempo, eerst op zoek naar waar iedereen is, dan het gebouw openen en dan heel rustig aan wordt alles in orde gemaakt. Er worden allerlei papiertjes ingevuld gestempeld en iemand is een tijdje weg met onze paspoorten, even geduld maar uiteindelijk is alles netjes in orde, we betalen $ 25 aan iets van roadtax of zo en $100 voor 2 visa's. (Helaas is het niet mogelijk een multiple entry visum te krijgen hier, dus moeten we als we later weer Tanzania in willen weer voor een visum betalen.) Als we Tanzania in rijden zien we direct verschil in de dorpjes, de huisjes zijn niet meer zo mooi geschilderd, maar hebben wel betere daken vaak van golfplaten. Het landschap blijft bergachtig en wordt steeds mooier als we verder rijden, dit is weer volop genieten van het landschap om ons heen, achter iedere heuvel die we over rijden weer een nieuw prachtig landschap, vol rotsen, mooie bloemen en bomen. De route die we nu gaan rijden is volgens tracks 4 Africa 'not recommended', er staat niet bij waarom ze de route afraden, we zijn dus erg benieuwd wat we tegen komen. Het eerste stuk naar Sumbawanga valt ons erg mee, de weg is soms hobbelig/ soms wasbord, maar we hebben veel slechtere wegen gereden, vanaf de grens rijden we in ruim 2 uur ruim 100 km naar Sumbawanga. We gaan naar het Morevian Churche Conference Centre (wat ons betreft echt een aanrader om hier te slapen/ eten!) om hier te informeren wat de prijzen zijn, dit is € 3,5 om te kamperen en € 12 voor een kamer, we besluiten eerst een nachtje te kamperen op het ruime parkeerterrein met bewaker dat 's nachts afgesloten wordt. We nemen een kijkje in het restaurant en zijn blij verrast met de prijzen die we hier zien, Casper eet een pizza en Sylvia stoofvlees met spinazie, salade en rijst, inclusief twee drankjes kost deze prima maaltijd ons nog geen € 5, voor dit bedrag gaan we natuurlijk niet zelf koken. De volgende dag ontbijten we simpel met een kopje thee en een broodje voor minder dan € 1, 's middags eten we pizza en patatjes in het restaurant, even genieten van deze aangename prijzen. We werken de internetsite bij en doen het verder rustig aan, vandaag voelt Casper zich niet helemaal lekker. We besluiten nogmaals te informeren naar de prijzen van een kamer want we hebben van anderen veel goedkopere prijzen gehoord, het blijkt dat we voor maar € 6 een kamer kunnen krijgen met douche en toilet op de gang (andere prijs was voor privé sanitair), dat wordt dus weer eens lekker in een bed slapen vannacht. De daktent slaapt prima maar af en toe een kamer is wel erg fijn, de kamers hier zijn simpel maar schoon. Sumbawanga is een leuk stadje met vriendelijke mensen, internet, pinautomaat en mooi gelegen tussen de heuvels, wij vinden het een fijn stadje om in te verblijven/ rond te lopen, supermarkt hebben ze hier niet enkel heel veel mini winkeltjes/ straatstalletjes met van alles en nog wat te koop. 's Avonds eet Casper enkel een pannenkoekje, Sylvia eet kip met rijst, het personeel is vriendelijk soms wat lastig doordat niet iedereen zo goed Engels spreekt/ begrijpt. Sylvia koopt voor minder dan € 2 een leuke ketting bij iemand die in het hotel langs komt. We hebben in het hotel een Nederlander ontmoet die als vrijwilliger werkt voor een door Nederland gesponsorde organisatie die zonne-energie in Afrika promoot, samen met een Tanzaniaanse jongen die zonnepanelen ed verkoopt zit hij in hetzelfde hotel als wij. Ook zij willen richting Mbeya en we bieden ze een lift aan, voor een keertje best gezellig weer 2 lifters mee. We besluiten nog een dagje extra in het Conference Centre te blijven, het bevalt ons hier prima even uit rusten en genieten van de lage prijzen en het lekkere eten. De nachtbewaker begint nog eens een praatje over dat onze auto wel erg vies is (heeft hij helemaal gelijk in), het blijkt dat hij hem erg graag wil wassen voor ons, hij wil hier 2000 shilling (ruim 1 euro) voor hebben. Prima de auto kan wel een wasbeurt gebruiken, hij wil de auto vannacht wassen en ik vraag wanneer ik hem moet betalen, hij begrijpt me niet helemaal en wil dan ook wel voor 1500 shilling de auto wassen. Er komt gelukkig iemand die wat beter Engels praat en voor 2000 shilling mag de bewaker onze auto wassen, hij is hier erg blij mee, de volgende ochtend ziet onze auto er weer keurig uit, dus ook wij weer blij.

 

29-10-06 tot 31-10-06    Mbeya

We vertrekken rond 9.30 met zijn vieren richting Mbeya, gelukkig valt ook dit stuk van de weg absoluut niet tegen, rond 13.30 komen we aan in Tunduma en vanaf hier is het weer een prima asfaltweg naar Mbeya. We sluiten in Tunduma een verzekering af voor de auto (€ 24 voor 1 maand), we hadden gehoopt om direct een verzekering voor ook Oeganda en Kenia af te kunnen sluiten, maar dit schijnt in Tanzania niet meer mogelijk te zijn (we hebben onze persoonlijke tolk mee, dus hier heeft het in ieder geval niet aan kunnen liggen). We rijden naar het Holiday hotel, hier kost een kamer met tv en douche en toilet € 6,5, de kamer is netjes en tv met discovery is ook wel weer eens leuk. Minpuntje hier is dat het eten wel echt in het Afrikaanse tempo wordt bereid, we wachten een uur op 2 drankjes en patatjes en daarna wachten we bijna 2 uur op een soepje en vlees met rijst, ook hier is het eten wel weer heel goedkoop en het eten wordt naar de kamer toegebracht, helaas vinden wij het eten hier niet echt lekker. We blijven nog een extra dag in Mbeya zodat we de tijd hebben om de auto weg te brengen voor een grote beurt, onder een testritje rijden we een mooie heuvel op waarvandaan we een mooi uitzicht op Mbeya en de omgeving hebben.

 

31-10-06 tot 2-11-06    Iringa Riverside Campsite

Ook de route naar Iringa is weer erg afwisselend met mooie uitzichten op bergen en dorpjes, heerlijk om zo door een prachtige omgeving over een prima asfaltweg heen te rijden. Tanzania is naar ons idee veel minder druk met mensen/ dorpjes dan Zambia, we rijden wel regelmatig door dorpjes heen, maar ook regelmatig zijn er prachtige onbewoonde stukken natuur. We rijden naar de Riverside campsite (€ 6), gelegen in een mooie omgeving aan de Ruaha rivier, dit is een heerlijk plekje om te kamperen (jammer dat er nog geen echte toiletten zijn), het personeel is erg vriendelijk en de maaltijden zijn heerlijk. Er is een uitgebreid ontbijt voor 3000 shilling per persoon en een uitgebreid buffet inclusief toetje kost 5000 shilling (€ 3) p.p., er worden op deze camping cursussen Swahili gegeven dus de meeste mensen blijven langere tijd hier. Deze plek bevalt ons ook prima dus we besluiten om een nacht extra te blijven en van de lekkere maaltijden te genieten, Sylvia gaat 's middags nog even naar het stadje toe, heen krijg ik een lift van een van de leraren, want het stadje ligt een stukje bij de camping vandaan. Iringa ligt heel mooi boven op een heuvel, hierdoor loopt de hoofdweg niet door het stadje zelf heen, zoals bij veel andere stadjes. Iringa is een vrij grote hele drukke stad, ik krijg een rondleiding van iemand van de camping, best handig in dit stadje. Erg leuk om doorheen te lopen is de lokale markt, waar volop vers fruit en groenten, granen, gedroogde vis etc. worden verkocht. Terug neemt Sylvia een Daladala, weer een ervaring op zich, onvoorstelbaar hoeveel mensen er in een klein minibusje passen, als ik denk dat het busje toch echt wel vol zit kunnen er nog 'makkelijk' 6 mensen extra bij, flink inschikken en ondertussen heel voorzichtig want de dame naast me draagt een baby bij zich die niet ouder is dan een paar weken. De camping ligt 1,5 km van de hoofdweg af, een leuk stukje om te wandelen.

 

2-11-06 tot en met 3-11-06    Udzungwa Mountains

Weer via een prachtige route rijden we naar de Udzungwa Mountains, vooral de baobab vallei, met honderden baobab bomen is prachtig om doorheen te rijden, ook hier weer prachtige bergen en een mooi uitzichtspunt langs de weg over een rivier. Het grootste gedeelte van de weg is goede asfaltweg, enkel de laatste 30 km is hobbelige zandweg, we rijden voorbij de Sanje watervallen. We kamperen op de parkeerplaats bij het Udzungwa Mountain viewhotel (€ 6), dit hotel ligt vlakbij de ingang van het Udzungwa NP. We lopen naar de ingang van het park, de entree kost $20 p.p. plus $ 10 voor een verplichte gids, de entree/ gids is geldig voor 24 uur dus we besluiten vanmiddag nog een hele korte wandeling te maken en de volgende dag een langere wandeling. Vandaag wandelen we naar de prins Bernard waterval (het WNF is sponsor van dit gebied, vandaar deze naam), een leuke boswandeling van een uurtje. Onderweg zien we al snel een iringa red colobus aapje, helaas is dit aapje niet meer in leven, het aapje is niet goed gesprongen en heeft zichzelf doodgestoken door een tak, erg zielig. Dit is het enige gebied waar dit aapje leeft, dus we hopen ook nog een levend exemplaar te zullen zien. We zien nog wel een yellow baboon, maar helaas geen andere aapjes meer, in dit park leven 11 verschillende soorten apen, dus we hopen morgen meer aapjes te zien. We eten vanavond een simpel portie patatjes met een soepje, op de campsite lopen regelmatig yellow baboons rond (1 hele grote gezien, net te laat voor een foto). De volgende dag rijden we met de auto een stukje terug, want de Sanje Falls waar we vandaag heen gaan wandelen zijn te ver om vanaf de ingang van het park te lopen. We parkeren de auto bij een huisje voor de deur, tegen betaling zal de bewoner van dit huisje op onze auto passen. Gelukkig is het stralend weer, het is wel erg warm en erg vochtig, dus het is flink zweten als we een stuk de berg omhoog lopen. Het is weer een leuke boswandeling omhoog, met onderweg een mooi uitzichtspunt op de Sanje Falls, in ruim 2 uur lopen we de berg omhoog naar de top van de Sanje Falls. Op de top van de watervallen houden we een langere pauze, een mooi plekje, het is hier wat koeler en het uitzicht is prachtig, daarna lopen we nog langs 2 andere watervallen die in de buurt liggen. Helaas zien we vandaag helemaal geen aapjes dat is wel een tegenvaller, de wandeling op zich was erg mooi, maar we vinden de entree wel heel erg duur voor een wandeling langs watervallen. We zijn begin van de middag weer terug bij de auto, nog genoeg tijd om vandaag weer terug te rijden naar Mikumi, onderweg stoppen we nog even kort bij een mooi uitzichtspunt op de Sanje Falls.

 

3-11-06 tot en met 4-11-06    Mikumi NP

We rijden dezelfde weg terug naar het stadje Mikumi, na Mikumi loopt de snelweg dwars door het Mikumi NP heen (Mikumi grenst aan het bekendere Selous Game Reserve). Rustig rijden we hier over de snelweg heen en al snel zien we olifanten, impala's en zebra's vlak langs de snelweg lopen. We informeren bij de ingang wat het kost om echt het park zelf in te gaan, dit kost $20 p.p. + $ 40 voor een auto lichter dan 2000 kg, $ 150 voor een auto zwaarder dan 2000 kg. Onze auto weegt zo'n 3000 kg, het was ons hier misschien nog wel gelukt om $ 40 voor de auto te betalen, maar ook dit vinden we niet goedkoop en we willen het risico niet lopen uiteindelijk als nog $150 te moeten betalen. We besluiten dat we dit park ook prima gratis vanaf de snelweg kunnen bekijken, we gaan gewoon een keer extra de snelweg heen en weer rijden en kijken wat we tegen komen. We vrezen wel het ergste voor de rest van de parken, want we zijn heel bang dat we overal dit belachelijk hoge bedrag voor de auto moeten gaan betalen, we wisten van te voren dat Tanzania duur zou zijn wat betreft wildparken, maar dit soort hoge bedragen hadden we enkel voor de Ngorongoro/ Serengeti verwacht, hier hadden we niet op gerekend. Onze plannen om door de Selous heen te rijden passen we daarom ook aan, want de Selous is vanaf deze kant nog een volle dag rijden, en als de Selous even duur is vinden we dit veel te duur, misschien zullen op de terugweg nog richting de Selous gaan rijden via Dar es Salaam. Als we verder door het park heen rijden zien we nog meer olifanten, impala's en zebra's  en ook een grote groep elanden,  een baboon, giraffen en wildebeesten. Het park is niet dicht begroeid dus al rijdend over de snelweg kan je prachtig over het hele park en de omliggende bergen heen kijken. We besluiten dezelfde weg nog een keer terug te rijden en in Mikumi een kampeerplekje te zoeken, ook nu zien we weer heel veel beesten. Een andere auto stopt naast ons en vraagt of wij de 'lion kill' al gezien hebben, we denken eerst dat dit een grapje is (wie verwacht er nu een leeuw te kunnen zien langs de snelweg), maar het is heel serieus de mensen zijn vanuit het park de snelweg op gestuurd omdat vlak langs de weg een leeuw met prooi ligt. We zoeken volop, rijden een stukje nog 2 keer heen en weer en zien veel beesten, maar de leeuw weten we niet te vinden, helaas. We kamperen bij het Genesis Motel (€6), 's nachts regent het hier flink. De volgende dag rijden we weer door het park heen en zien we heel veel gieren, als we stoppen zien we een dode buffel liggen, dit was dus de 'lion kill' waar we gisteren naar zochten, inderdaad vlakbij de snelweg, maar enkel zichtbaar doordat er nu zoveel gieren omheen zwermen. We zoeken naar de leeuw maar die zien we nog steeds niet liggen. We zien wel weer heel veel andere beesten en we zien ook het grote nadeel van een snelweg door een nationaal park heen, we zien een dode olifant aan de ene kant van de weg liggen en een vrachtauto in de berm aan de andere kant van de weg. We zien ook een aangereden impala liggen, nu snappen we wel dat iemand een impala aan rijdt, die beesten zijn snel en maken rare onverwachte sprongen, maar hoe een vrachtauto tegen een olifant aan kan rijden? De olifanten lopen vlak langs de weg maar maken toch geen onverwachte snelle bewegingen en je ziet ze ruim van te voren, naar ons idee is dat max. snelheid van 70 km per uur die hier geld gewoon veel te snel, je zou hier niet harder mogen rijden dan max. 50 naar ons idee. We besluiten nog een laatste keer een stukje extra heen en weer te rijden langs de 'lion kill' en hebben dit keer heel veel mazzel. De leeuw (een mannetje) lag aan de andere kant van de snelweg en is net opgestaan om de snelweg over te steken en terug naar zijn prooi te lopen, prachtig om een leeuw zo de snelweg over te zien steken. Wat ons betreft echt een aanrader om Mikumi een aantal keer door te rijden via de snelweg, wij hadden wel heel veel mazzel om een leeuw te zien, maar als je rustig rijdt zie je zeker heel veel andere beesten, echt de moeite waard! Na een prachtige rit door Mikumi rijden we vandaag verder naar Dar es Salaam.

 

4-11-06 tot 5-11-06    Dar es Salaam

Onderweg naar Dar es Salaam rijden we door Morogoro, een plaatsje prachtig gelegen tussen de bergen, we rijden hier een klein extra rondje om even van het uitzicht op de bergen te genieten, ook pinnen we hier en tanken we de auto weer vol. Onderweg komen we 2 overlanders tegen die in hun landrover door Afrika reizen, we stoppen langs de snelweg om even een praatje te maken. Zij komen vanuit Dar es Salaam en hebben hier een paar dagen flinke stortbuien gehad, dat klinkt niet goed. We rijden in Dar es Salaam eerst langs de Shoprite, de eerste echte supermarkt die we hier in Tanzania tegen komen. De shoprite heeft net als in Zambia een uitgebreid assortiment, enkel heel veel spullen komen vanuit Zuid-Afrika/ Europa en zijn heel duur. Met de goedkope prijzen in restaurants en de dure/ beperkte supermarkten is zelf koken dus niet de moeite waard, we zullen hier dus vaak uit eten gaan, wel zo leuk en makkelijk. We gaan naar de Mikadi campsite (€6), deze is het makkelijkst te bereiken via een pontje, dit is niet duur minder dan €1 voor de auto en 2 personen. De pontjes varen continue heen en weer, op 1 pontje passen honderden mensen en ruim 10 auto's en continue varen afgeladen pontjes heen en weer. Vanaf het pontje is het 2 km naar de Mikadi campsite die ons door de Nederlanders is aangeraden, de campsite ligt mooi aan het witte palmbomen strand, een mooi plekje met nette voorzieningen, helaas trekt de blauwe lucht al snel weg en is een plekje op het strand in de stortregen minder prettig. Het eten is redelijk, Casper eet spaghetti Sylvia een met groente/ kaas gevulde pannenkoek (€3 p.p.), 's Nachts/ 's ochtends blijft het weer slecht het stort regent, na het verhaal van de Nederlanders die hier ook veel regen gehad hebben, besluiten we hier niet langer te blijven. We twijfelen nog even om langs Zanzibar te gaan, iedereen zegt dat dit een plek is waar je heen geweest moet zijn, maar we zijn bang dat het weer op Zanzibar niet veel beter zal zijn, misschien dat we op de terugweg nog een keer deze kant op gaan, in januari is het weer hier als het goed is beter.

 

5-11-06 tot 7-11-06    Same

We waren eigenlijk van plan om nog een stukje langs de kust te rijden, maar besluiten toch weer landinwaarts te rijden in de hoop dat het hier minder regent (en als dit niet zo is zo snel mogelijk door naar Kenia toe te kunnen rijden, waar de regen dan hopelijk minder is). Het begin van de route is niet zo spectaculair maar al snel zien we weer prachtige bergketens, het is te ver om in 1 keer door te rijden naar Arusha dus we moeten onderweg ergens een tussenstop maken. We besluiten te stoppen in Same, een plaatsje mooi gelegen aan de Pare bergen, we overnachten bij het Elephant motel, aangezien de daktent/ het matras vanochtend flink nat geregend is (te laat alle luiken goed dicht gedaan) nemen we hier een kamer voor €12. De kamers zien er keurig uit, hebben televisie en eigen sanitair en de volgende ochtend blijkt dat ook het ontbijt (fruit, vruchtensap, thee, brood met eieren naar keuze) bij de prijs inbegrepen is. Ook hier weer lekker en goedkoop avondeten, lekkere pittige kipblokjes met rijst en spinazie. We besluiten hier nog een nachtje extra te blijven om de reisverslagen bij te werken, de was te laten doen en het matras goed te laten drogen. Bij het motel zit een groepje vervet monkeys, erg leuk om deze aapjes te zien spelen met elkaar, ze zijn absoluut niet bang voor mensen en spelen ook met ons, klimmen op de voorkant van de auto en vinden het voorruit erg interessant als ik aan de andere kant bezig ben, wel oppassen dat er niet een aapje in de auto springt, das natuurlijk niet de bedoeling. De aapjes doen ook net of ze willen aanvallen, maar bij navraag blijkt dit een spelletje te zijn, de aapjes zijn niet agressief, dan kunnen we het spelletje meespelen, maar best even schrikken als je dit niet weet. De tweede ochtend worden we wakker van een enorm lawaai op het dak, de aapjes zijn hier aan het spelen, wat een herrie kunnen die maken. We ontmoeten nog een Nederlands echtpaar wat al een paar maanden in dit motel verblijft, zij hebben de kans gekregen om hier in de omgeving betaald vrijwilligerswerk te doen om de kwaliteit van de verpleging in de ziekenhuizen te verbeteren, ook ondersteunen ze nog diverse andere projecten in de omgeving.

 

7-11-06 tot 9-11-06    Moshi

Het is niet zo ver rijden naar Moshi, mooi gelegen vlakbij de Kilimanjaro, we overnachten in het Buffalo hotel (€ 9), nette kamers met douche, toilet en televisie, vanaf de hotelkamer hebben we, als het niet bewolkt is, een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro.

We lunchen bij een snackhouse (Chrisburger en snacks) en eten een heerlijke hamburger, zo lekker hebben we al een tijd lang geen hamburger met patatjes meer gegeten en dat voor iets meer dan €1 per persoon. Daarna gaan we langs MEM tours, de safari operator die de Tanzania rondreis die wij 4 jaar gelden gemaakt hebben perfect geregeld had. We informeren hier wat het kost om nogmaals de Kilimanjaro te beklimmen, dit blijkt absoluut niet goedkoop te zijn, we moeten hier nog maar eens een paar nachtjes over slapen. Ook halen we herinneringen op aan de eerder gemaakte reis, er hangt een leuke foto van de hele groep aan het prikbord. We blijven een extra nacht in Moshi, zodat we het even lekker rustig aan kunnen doen. Moshi is een aardig stadje, met veel kleine winkeltjes/ kraampjes en een mooie moskee (een deel van de bevolking in oost Afrika is Islamitisch, je ziet hier dan ook veel gesluierde vrouwen lopen).

 

9-11-06 tot 12-11-06    Arusha

Moshi is een aangenaam stadje om te verblijven, maar we willen toch weer verder rijden, we rijden via Kyalia village, een stadje vlakbij het begin van de Kilimanjaro Machame route. Een leuke route om te rijden vol met bananenplantages en volgens de Lonely Planet zit hier het Machame Cultural Tourism Program, we willen graag meer info om hier in de omgeving te wandelen. Als de asfaltweg stopt zien we een bordje staan, maar we zien niet waar we heen moeten, we vragen de weg en worden naar een oud gebouw aan de overkant gewezen. Er wordt iemand voor ons gehaald, maar degene die echt weet hoe en wat is er nu niet, er wordt ons gevraagd welke wandeling we willen maken, tja dat weten we dus juist niet we willen juist graag weten welke wandelingen we hier kunnen maken. Uiteindelijk haalt de jongen ergens een oud foldertje vandaan, de routes van het Machame Cultural Tourism Program, het bestaat dus wel echt. Helaas lijkt dat met meer dingen in Afrikaanse landen zo te gaan er worden goede initiatieven opgestart en het begin ziet er goed uit, helaas is er dan niemand die zo iets echt goed bij houd. Jammer want dit dorpje ligt op een prachtige plek en dit programma zou naar ons idee heel goed kunnen lopen. We twijfelen om een wandeling te maken, maar het regent, we hebben niet meer de hele dag en de 'gids' lijkt ook niet echt te weten hoe de routes nu precies lopen, hij leest de folder aandachtig, maar het lijkt er op als of hij niet helemaal goed begrijpt wat er in de folder staat. Alles bij elkaar besluiten we toch maar niet te gaan wandelen, misschien komen we hier in het droge seizoen nog een keer terug, in de hoop dat er dan wel een echte gids aanwezig is. We rijden het mooie stuk langs heel veel bananenbomen weer terug en volgen dan verder de snelweg richting Arusha. We besluiten een extra stukje te rijden langs het Arusha NP, dit is een erg mooie route langs de rand van het park, met prachtige uitzichten op bergen en een meer. Onderweg zien we ook de eerste Masai vrouwen, we hebben wel al veel Masai mannen gezien (eigenlijk vanaf het moment dat we Tanzania in kwamen, zien we Masai mannen traditioneel gekleed in kleden, met grote gaten in de oren en met een stok), maar dit is voor het eerst dat we Masai vrouwen prachtig gekleed en met mooie sieraden om zien. Ook komen we door een klein gebied dat vol staat met allerlei soorten prachtige cactussen cactusbomen. Via een route die er goed uit ziet, maar die nog niet op de (tracks 4 Africa) kaart staat besluiten we terug te rijden richting de snelweg, ook dit is weer een prachtige route met mooie uitzichten. In het begin ziet de weg er erg goed uit, op een aantal punten, waar de weg de rivier kruist, heeft de rivier echter stukken weg weggespoeld en is een 4x4 geen overbodige luxe. In Arusha besluiten we te kamperen op de Masai campsite (€ 8), duur in vergelijking met andere plaatsen in Tanzania, maar dat komt omdat we nu in het 'toeristische' gedeelte van Tanzania zitten. Casper eet een pizza Sylvia een tortilla, wij vinden het eten niet goedkoop en niet zo lekker als de afgelopen dagen.

 

12-11-06 tot en met 13-11-06    Arusha NP

Vanaf Arusha is het ruim een half uur rijden naar Arusha NP, grotendeels over een asfaltweg een klein stukje hobbelige gravelweg. We zijn erg benieuwd wat de toegangsprijs zal zijn, als we echt $150 voor de auto moeten betalen rijden we weer terug naar Arusha dat vinden we teveel. We parkeren de auto en Sylvia gaat naar binnen toe, de vrouw achter de balie wijst naar de auto en zegt het is een buitenlandse auto, dat klopt ja, dat kost dan $40 zegt ze. Dat valt alweer mee, naar het gewicht van de auto wordt helemaal niet gevraagd dus hoeven we ook niet te liegen, zij geven zelf aan dat dit de prijs is die betaald moet worden. Voor geïnteresseerden de officiële prijzen zijn terug te vinden op www.tanzaniaparks.com, maar het lijkt er dus op als of er (nog) niet gekeken wordt naar het gewicht van de auto. Nu maar hopen dat dit in de andere parken hetzelfde gaat en dat dit de komende tijd nog zo blijft, want deze prijzen zijn al hoog genoeg wat ons betreft. Als we het park net inrijden zien we direct al een groep van zo'n 10 giraffen en wat zebra's. We rijden eerst langs de Ngurdoto krater, volgens onze papieren kaart kun je hier een rondje omheen rijden, maar het blijkt dat je maar een klein stukje langs de krater kunt rijden. Stukken van de weg zijn flink modderig dus dat is waarschijnlijk de reden dat de rest van het rondje is afgesloten, is al een tijd afgesloten want de route is verder helemaal dichtgegroeid. Het is een mooi route door bossen heen en met mooie uitzichten de krater in. Onderweg zien we een blue monkey en een black and white colobus aapje, helaas zijn beiden te snel weg om een foto te maken. We zien een hele grote groep bavianen die midden op de weg zit en rustig aan voor ons aan de kant gaat, ook op de terugweg zitten de bavianen weer midden op de weg. Daarna rijden we een rondje om de Momella lakes heen, hier zijn gedeeltes veel minder dicht begroeid en zien we giraffen, zebra's, wilde zwijnen, waterbokken, buffels en veel verschillende soorten vogeltjes, ook rijden we langs een meer waar een grote groep flamingo's zit. We informeren bij de Momella gate of het ook mogelijk is met de auto een stukje van Mt. Meru op te rijden, want op onze papieren kaart loopt ook hier een 4x4 route, we verwachten niet dat dit mogelijk is, maar dit blijkt wel te mogen. Wel bijzonder 4 jaar geleden liepen we deze route omhoog en nu rijden we een stuk van deze route omhoog, een stukje rijden we echt hetzelfde als dat we eerder gelopen hebben, o.a. langs de Fig Tree Arch (mooie grote boom). De beboste route is op stukken flink steil, daarom is een 4x4 echt wel nodig, kleine stukjes zijn even lastig vooral op het laatste stuk, maar het grootste deel is goed te doen. We zien blue monkeys, dik diks (kleine antilope) en bushbucks onderweg en rijden naar een leuk uitzichtspunt toe. Helaas is het bewolkt dus is er niet zo veel uitzicht, wel is het mooi om weer tussen de met mos begroeide bossen te zitten. We rijden weer dezelfde route terug naar beneden, vlakbij de Momella gate staat weer een groep giraffen langs de weg, de giraffen zijn niet bang en blijven op 3 meter van de auto staan, ze zijn net niet zo nieuwsgierig dat ze hun hoofd door het raampje heen steken. Vlakbij de ingang van het park op de Serengeti Ndogo zien we heel veel zebra's, giraffen, waterbokken en buffels. De entree voor het park is voor 24 uur en je mag het park uitrijden en de volgende dag weer inrijden, aangezien kamperen in het park erg duur is rijden we naar de Colobus Mountain Lodge ($10) 5 km van de parkingang vandaan. We zijn de enigen op dit prachtige plekje, we kamperen in de tuin en de voorzieningen zien er netjes uit, de bewolking trekt op en we hebben een prachtig uitzicht op de Kili en Mt Meru, wat ons betreft is dit plekje een aanrader om heen te gaan. De volgende dag rijden we nog even een kort rondje door het park heen, we zien een groep blue monkeys en dit keer lukt het wel een foto te maken. We rijden weer langs de Serengeti Ndogo waar vandaag nog veel meer beesten zitten dan gisteren, we zien zo'n 25 giraffen, heel veel buffels en zebra's, een prachtig plekje en we blijven hier even om van dit prachtige plekje te genieten. Onderweg het park uit zien we vlakbij de uitgang nog zo'n 15 giraffen, het begin stuk van dit park zit echt vol met giraffen, zoveel giraffen hebben we eerder nog niet gezien, erg mooi. Klik hier om het filmpje van de giraffen te downloaden.

 

13-11-06 tot 18-11-06    Arusha/ Moshi

Hier in Tanzania zien we de meeste landcruisers rondrijden met een systeem op de achterkant van de auto waarop twee reservewielen gehangen kunnen worden, wij willen ook graag zo'n systeem op onze auto dus rijden we weer terug naar Arusha om te hier meer info over te krijgen. Het systeem dat nu op onze achterdeur zit kan maar 1 reservewiel, waardoor het 2e reservewiel op het dak moet liggen en geen velg heeft, ook lijkt de deur het niet echt leuk te vinden dat er het volledige gewicht van een reservewiel ophangt (verbuigt en rammelt steeds meer), het nieuwe systeem is dus zeker geen overbodige luxe. We informeren op meerdere plekken, want we zien veel verschil in de kwaliteit (las- spuitwerk) van de verschillende systemen, we besluiten uiteindelijk om het systeem bij Milano (milano@bol.co.tz), ons aangeraden door de Toyota garage,  te laten maken. Zo'n systeem is niet in een dagje gemaakt dus de komende dagen zullen we in de buurt moeten blijven, want we moeten tussendoor langs komen met de auto om te kijken of alles goed gaat. We besluiten de meeste overnachtingen in Moshi door te brengen, dit stadje is aangenamer en veel goedkoper om in te verblijven dan Arusha. In Moshi genieten we van het lekkere eten in het Buffalo hotel (pizza, verschillende kip en vlees gerechten en spaghetti) en bij de hamburgertent, ook probeert Sylvia een aantal lokale lekkernijen uit, zoals maïs van de barbecue, suikerriet, gepofte zoete aardappel en samosa (bladerdeeg driehoekjes gevuld met groenten of vlees. Verder zijn er bij straat kraampjes ook heerlijke vruchten als ananas, mango, sinaasappels en bananen te koop, voor weinig geld te koop. Ook koopt Sylvia een aantal batiks (doeken van een soort stof met mooie afbeeldingen er op). Sylvia heeft geluk dat als ze batiks aan het bekijken is er een tweede verkoper aan komt, die ook heel graag zijn batiks wil verkopen. Sylvia laat de verkopers tegen elkaar opbieden en terwijl het eerder niet mogelijk leek om 3 batiks te krijgen voor € 6, loopt Sylvia nu uiteindelijk weg met 6 batiks voor € 6, das een goede deal. Nu nog bedenken wat we gaan doen met al deze doeken.... Al met al hebben we niet zo heel veel moeite om de dagen door te komen, dat we wachten op het reservewiel systeem. Op zaterdag is het systeem klaar en staan we op tijd op om het op de auto te laten monteren, best even spannend hoor al die gaten die in de auto geboord worden. Er is nog een probleempje door de inbouw die we aan de achterkant van de auto gemaakt hebben, normaal gesproken halen ze de zijpanelen eruit om verstevigingen te maken, maar dit kan bij ons niet zo gemakkelijk. Er worden meerdere opties overdacht uiteindelijk wordt er vanaf binnen een groot gat in het staal gemaakt, even schrikken want het gat is wel erg groot, maar het wordt uiteindelijk netjes afgewerkt en dan is dit de beste oplossing. Ook laten we 2 traptredes bevestigen aan de achter zijkant van de auto, zodat we deze kunnen gebruiken om op het dak van de auto te klimmen, dan hoeven we niet meer via het raam omhoog.

 

18-11-06 tot 19-11-06    Paradise campsite vlakbij Tarangire NP

Als het nieuwe systeem op de achterkant van de auto is bevestigd hebben we lang genoeg doorgebracht in Arusha en Moshi en besluiten we door te rijden richting Lake Manyara/ Tarangire NP. Onderweg komen we een agent tegen die van alles wil controleren, in de hoop ons een boete te kunnen geven voor iets dat niet in orde is, verlichting, gevaren driehoeken, brandblusser, alle papieren moeten we laten, maar helaas voor meneer agent kan die niets vinden om ons een boete voor te geven (we waren goed voorbereid Zambia in gegaan, daar zijn we dit soort agenten niet tegen gekomen, nu komt het dus als nog van pas). Dan probeert de agent als laatste poging of we hem dan maar gewoon wat dollars of shillings willen geven, tja vragen staat vrij, maar daar doen we natuurlijk niet aan. Vriendelijk zegt de agent ons gedag en kunnen we onze weg weer vervolgen. We besluiten Lake Manyara NP op de terugweg te gaan bezoeken en Tarangire NP over te slaan, aangezien dit een park is om in het droge seizoen te bezoeken en aangezien het regenseizoen begonnen is zijn we bang dat er nog maar weinig dieren in het park zullen zijn. We overnachten op Paradise campsite (€ 10), een mooi tussen palmbomen gelegen campsite vlakbij de ingang van Tarangire NP. De weg naar de campsite toe is erg slecht, ooit heeft hier asfalt gelegen, maar daar is niet veel meer van over. Het begint al snel hard te regenen en daarna wordt duidelijk waar we al bang voor waren, de hoes om de daktent heen is lek op de naden, hierdoor lekt water de tent in en wordt alles in de tent (matras etc.) nat, gelukkig is er nog in te slapen, maar echt lekker ligt zo'n vochtig bed natuurlijk niet, hier moet wel een oplossing voor komen. We hebben weinig zin met regen te koken, dus houden we het bij een soepje en wat koude groentes uit blik, niets mis mee na zoveel dagen lekker uit eten te zijn geweest. De volgende dag rijden we verder naar de Ngorongoro krater, de route hierheen is een erg mooie route met een mooi uitzichtspunt over Lake Manyara NP, vier jaar geleden lag hier nog een hobbelige zandweg, deze is vervangen door een goede asfaltweg, langs de weg liggen meerdere grote souvenirwinkels.

 

19-11-06 tot en met 21-11-06   Ngorongoro NP

We rijden eerst naar de ingang van Ngorongoro om te informeren hoelang de entree precies geldig is, wat de mogelijke routes zijn, wat de kosten zijn etc. Entree voor het park Ngorongoro kost $30 pp, kamperen in het park kost $20 pp en voor de auto betalen we $ 40 per dag, deze entrees zijn geldig voor 24 uur, je mag ook buiten het park kamperen (gelukkig kunnen we hier wel in euro's betalen, dat scheelt weer iets). Hier boven op komen dan ook nog eens extra kosten om met de auto de krater zelf in de mogen rijden, dit kost $ 100 en hiervoor mag je 1 keer de krater in en uit rijden, deze entree is dus geen 24 uur geldig en je mag niet in de krater zelf kamperen. We denken even goed na wat nu het handigst is om zoveel mogelijk profijt te hebben van het enorme vermogen dat we voor dit park moeten uitgeven. We besluiten dezelfde dag het park in te rijden (om 12.30 rijden we het park binnen) en 2 dagen in het park te kamperen, op deze manier kunnen we de volgende dag echt een volle dag in de krater zelf rondrijden, de dag erna hebben we dan nog voldoende tijd om ook weer voor 12.30 uit het park te zijn. Vlakbij de ingang ligt een uitzichtpunt op de krater, natuurlijk stoppen we hier even om foto's te maken, als we zo naar beneden kijken is het moeilijk voor te stellen dat deze krater vol zit met wild. We rijden eerst richting de Empakaai krater, de route die we rijden gaat door de Crater Highlands, dit is hetzelfde gebied waar we vier jaar geleden een Masai trekking gemaakt hebben. Een prachtig gebied om doorheen te rijden, we hebben enkel niet echt het idee door een NP heen te rijden, want we zien veel meer mensen en vee dan wildlife. Wel heel leuk allemaal Masai dorpjes, maar we vinden het maar vreemd dat ze het hele gebied NP hebben gemaakt (lekker geld verdienen.....), onder de trekking 4 jaar geleden ook nooit beseft dat we in een NP aan het wandelen waren. We zien onderweg wel wat wildlife, we zien een aantal struisvogels, zebra's en thomson gazelles. De weg is erg hobbelig en door de regen op sommige stukken glibberig, hierdoor hebben we net niet genoeg tijd om helemaal tot aan de Empakaai krater door te rijden, jammer want het was een mooie krater (zie foto's van de vorige Tanzania reis), maar we willen (en moeten) wel voor het donker op de campsite zijn.

De enige public ('goedkope') campsite is de Simba campsite, mooi gelegen maar natuurlijk redelijk druk, op de campsite loopt een Marabou Stork (vogel) rond, 's avonds zien we een groepje zebra's vlak voor de auto over de campsite lopen. Sylvia kookt weer een keer zelf, dat betekend gezond eten met veel groentes, macaroni en gehakt. De volgende dag staan we vroeg op om de krater in te rijden, het is ongeveer een half uurtje rijden naar de entree waar je de krater inrijdt, de afdaling is redelijk steil en mag daarom enkel met 4x4 auto gedaan worden. We zijn erg benieuwd hoe we de krater zullen vinden, want 4 jaar geleden vonden we de krater erg tegenvallen, hebben we geen leeuwen en zo in de krater gezien, hopen dat we deze keer meer geluk zullen hebben. De afdaling de krater in is erg mooi, met prachtige planten, bloemen en cactusplanten, ook hier (en langs de randen van de krater) zien we nog Masai met vee lopen. We zien al snel heel veel zebra's, wildebeesten, topi's, gazelles, nijlpaarden en wilde zwijnen en zien een hyena en een vos. Dan zien we een aantal auto's stil staan, daar zal dus wel iets te zien zijn, een groep van 7 leeuwen die vlak naast/ op de weg ligt, erg mooi om leeuwen van zo dichtbij te zien. De leeuwen zijn absoluut niet bang van de auto's, ze gebruiken de auto's zelfs als lekker schaduwplekje, best lastig als je dan weer weg wilt rijden en er ligt een leeuw tegen je band aan. Vlak na deze mooie leeuwen ontmoeting ziet Casper 2 cheeta's in het gras liggen, als je deze beesten zelf 'spot' is het nog veel specialer dan wanneer er al andere auto's omheen staan. Cheeta's hebben we in Namibië wel al gezien op de cheetahfarm, maar om ze nu echt in het wild te zien is natuurlijk veel mooier. Ze liggen op zo'n 25 meter afstand, dus ze zijn redelijk goed te zien en op de foto te zetten. We rijden naar het bosachtige gedeelte van de krater waar we olifanten, buffels, waterbok, bavianen en vervet monkeys zien, ook zien we heel in de verte een neushoorn lopen. We rijden nog een keer een rondje langs de plek waar we de cheeta's gezien hebben (gevolgd door een stel Italianen dat ook erg graag de cheeta's wil zien), ze liggen nog steeds op hetzelfde plekje. We blijven weer geduldig even afwachten om te kijken of er nog actie komt, een goed keuze want de cheeta's gaan een stukje wandelen, eerst lopen ze verder weg maar uiteindelijk lopen/ liggen ze 15 meter bij de auto vandaan zodat we ze prachtig kunnen zien/ op de foto kunnen zetten. Klik hier om het korte filmpje van de cheeta's te downloaden. We hebben nog even de hoop dat ze gaan jagen, maar helaas zit dat er vandaag niet in. Daarna rijden we nog even langs de leeuwen die nog heerlijk langs de weg liggen te luieren. We rijden nog een keer een rondje door het bos heen en rijden dan rond 17.30 de krater weer uit, de weg is steil maar het heeft niet geregend dus het is goed bereidbaar. Op de Simba campsite staat veel wind wat het erg koud maakt (voor het eerst sinds lange tijd dat we het koud hebben), we eten een goed gevulde maaltijdsoep met groentes, gehaktballetjes en spaghetti.

De volgende dag weer niet te laat vertrekken want voor 13.00 moeten we weer bij de uitgang van Ngorongoro/ ingang van de Serengeti zijn, als we te laat zijn moeten we nog een keer de volledige entree voor een dag betalen. De route richting Serengeti is weer erg mooi en we zien veel giraffen en zebra's onderweg, de weg is niet fantastisch veel wasbord en grote stukken weg liggen vol grote zandheuvels omdat ze hier aan het werk zijn. Ook rijden we langs de Olduvai Gorge een prachtige uitzichtplek en een bekende plaats omdat hier een 1,8 miljoen jaar oud skelet van een mensaap gevonden is en vele andere oude fossielen/ afdrukken e.d. Om dit gebied in te mogen moet je eigenlijk nog weer een keer € 2 p.p. extra betalen, niet heel veel geld, maar wij vinden het belachelijk als we al $100 per dag betalen om het park in te mogen, dan kunnen ze toch wel zorgen dat alles dat in het park te zien is bij deze entree prijs inbegrepen is. We kunnen niet te lang van deze mooie plek genieten en hebben dan ook geen tijd om een wandeling in de kloof te maken, wel erg jammer dit is een prachtig wandelgebied (net als de crater highlands) maar voor een dagje wandelen betaal je de volledige park entree, dus dat wordt een dure wandeling. Vandaag begeeft een 2e fotokaartje het, niet handig dat dit net hier gebeurd in een gebied waar je juist veel foto's/ filmpjes willen maken, we hebben nog 2 kaartjes maar we zullen iets zuiniger foto's moeten gaan maken.

 

21-11-06 tot en met 23-11-06    Serengeti NP

Om 12.30 komen we aan bij de ingang van de Serengeti, eerst de papieren in orde maken zodat vast gelegd is dat we op tijd Ngorongoro uit gegaan zijn. Daarna halen we wat drinken en gaan we informeren naar de prijzen voor de Serengeti, $50 p.p. entree, $30 p.p. om te kamperen en $40 voor de auto, gooi die emmer met geld maar leeg, maar goed we wisten van de Serengeti dat het niet goedkoop zou zijn, maar willen dit bekende park toch wel gezien hebben, gelukkig kunnen we ook hier in euro's betalen (ze zijn er niet echt blij mee, wij wel want we krijgen een goede wisselkoers). De Serengeti is een enorm groot park, er zitten ook enorm veel beesten maar er zijn ook grote vlaktes waar we geen beesten zien. Nadeel dat het park zo groot is dat de afstanden ook heel groot zijn, dat betekend dat 2 dagen eigenlijk veel te kort is om het park goed te kunnen bekijken (we hadden ook graag meer dagen in de Serengeti doorgebracht als het niet zo belachelijk duur zou zijn geweest). Eigenlijk was het het handigst voor ons geweest om vanuit de Serengeti de grens met Kenia over te steken en direct de Masai Mara in te rijden, maar wat we in de boeken staat en wat we van andere mensen lezen is deze grens helaas niet open voor toeristen. Helaas kan niemand in het park ons vertellen of het mogelijk is de grens hier over te steken, dus we besluiten dit dan maar niet te gokken (als het namelijk echt niet kan moet je weer helemaal terug rijden wat minimaal 1 extra dag entree betekend.) De eerste dag rijden we naar de Lobo campsite, 123 km rijden dus nog een aardig stukje maar we willen zoveel mogelijk van het park zien in 2 dagen, we moeten dan ook best doorrijden om dit te halen, op zich jammer want wildlife spotten gaat veel beter als je rustiger rijdt en soms een rondje van de hoofdweg af kan maken. Ondanks dat we redelijk moeten doorrijden om voor het donker (18.45 uur) de camping te halen zien we toch nog best veel dieren, het eerste stuk zien we veel gazelles op de grote open vlaktes, daarna zien we veel zebra's, topi's, hartebeesten, giraffen en wildebeesten. Het meest indrukwekkende van deze dag is een grote groep leeuwen met kleine welpjes, prachtig om dit te zien. Is Botswana hebben we 1 keer een groep leeuwen met kleintjes gezien, maar die waren veel te ver weg om ze goed te zien, deze prachtige groep van zo'n 10 leeuwen (1 prachtig mannetje) ligt 10 meter bij de weg vandaan en is dus heel mooi te zien. Een groep met kleintjes is veel leuker om te zien, want volwassen leeuwen liggen enkel maar te luieren, de kleintjes zorgen ervoor dat er gespeeld en geknuffeld wordt, dit is veel leuker om naar te kijken. We genieten een half uur van het spelen, knuffelen en likken van de leeuwen en dan rijden we weer vlug verder naar de camping. Klik hier om het filmpje van de spelende leeuwen te downloaden. De camping ligt heel mooi in een gebied met veel rotsen, het valt ons ook erg mee dat er maar 1 andere auto op deze campsite staat, zeker aangezien de Serengeti maar 2 'goedkope' campsites in het park heeft, waarvan dit naar ons idee degene is die het mooiste ligt. Dit is het rustige seizoen in het hoogseizoen staat deze campsite wel vol met tentjes horen we.

De volgende ochtend zien we een groepje buffels op zo'n 50 meter van de camping liggen, de rotsen (kopjes) zitten vol met rock hyraxes (klipdassies). Omdat we minder geheugenjaartjes hebben willen we de foto's op de laptop zetten, zodat we weer voldoende ruimte hebben om foto's te maken. Dan het volgende probleem de harde schijf van de laptop heeft het begeven, de laptop doet nu helemaal niets meer, dat wordt dus echt zuinig foto's maken nu en heel snel op zoek naar een nieuwe harde schijf, anders kunnen we de website onmogelijk meer bijhouden. We rijden vandaag weer rustig aan terug richting de Pimbi campsite, vandaag hebben we wel tijd om routes van de hoofdweg af te rijden. Sylvia ziet in de verte een kleine katachtige van de weg het hoge gras in hollen, als we stoppen en goed zoeken zien we een gewone genet tussen het gras in zitten. Als de genet verder wegloopt kunnen we nog net snel 1 foto maken waarop de genet te herkennen valt. De genet is een katachtige die normaal 's nachts actief is en niet zo gek is op mensen en auto's, daardoor zie je ze niet zo heel gemakkelijk. We rijden langs een hippopool, die flink gevuld is met nijlpaarden en zien in het bos de eerste olifanten. Dan begint het te stort regenen, op zich geen ramp, maar het probleem is dat de weg waar we op rijden opeens spiegelglad wordt. Sylvia rijdt op dat moment, maar dit is absoluut geen succes, we komen echt geen 100 meter verder, iedere keer glijden we van de ene naar de andere kant van de weg, niet handig want sommige stukken zijn erg modderig. Casper besluit het over te nemen, gelukkig is dit verschil duidelijk merkbaar, nu komen we ten minste weer vooruit. Maar makkelijk rijdt het niet, want zelfs met 4 wielaandrijving ingeschakeld en Casper achter het stuur glijden we een aantal keren weg, maar gelukkig weet Casper de auto wel goed onder controle te houden als die even weg glijd, dus dan is het niet zo erg. Vooral Sylvia vindt het ritje erg spannend en is heel blij als we weer op de hoofdweg aangekomen zijn. Het blijft regenen, maar gelukkig zijn de andere weggetjes die we op gaan een stuk minder glibberig. Bij een stuk langs de rivier bij palmbomen staan weer veel auto's stil, hier ligt weer een grote groep leeuwen met kleintjes, helaas ligt deze groep vrij ver van de weg vandaan dus zijn ze niet zo mooi te zien als gisteren. We zien ook dat 1 van de leeuwen van deze groep een halsband om heeft, daar zal wel een zendertje in zitten, dat maakt het wel erg gemakkelijk om leeuwen te spotten, zo is het eigenlijk niet zo leuk meer. We zorgen weer voor het donker op de campsite te zijn, waar het nog steeds regent, door de daktent uit te klappen kunnen we toch nog redelijk droog een simpele maaltijd van macaroni en kaas met blikgroenten en een gebakken ei bereiden. Het blijft ook de hele nacht door regenen, dit is voor het eerst dat we met de tent uitgeklapt veel regen hebben, en de gevolgen zijn direct duidelijk, de binnenkant van de tent is helemaal nat, blijkbaar is deze tent absoluut niet gemaakt voor regen, want echt een stortbui hebben we vannacht niet eens gehad, dan waren we waarschijnlijk echt de tent uit gedreven. We halen het matras en dekbed uit de tent en leggen dit in de auto, zodat het matras niet helemaal doorweekt raakt, daarna vertrekken we vlug want het is nog bijna 140 km naar de uitgang van het park en we moeten voor 13.30 het park weer uit zijn.

Ook de derde dag in de Serengeti zien we weer een prachtige groep leeuwen met welpjes, dit keer ligt er een pas gevangen buffel bij de groep, waar ze af en toe nog lekker van aan het smikkelen zijn. Deze groep ligt weer vlakbij de weg dus we kunnen prachtig genieten van het eten en spelen van de leeuwen.

 

We rijden daarna door een meer bosachtige omgeving waar we nog een grote groep olifanten zien. Dan komen we in een stuk waar we hele grote groepen wildebeesten zien, miljoenen trekkende wildebeesten (en zebra's) is waar de Serengeti zo bekend om is, we hadden al gehoopt een klein beetje van deze trekking te kunnen zien, maar aangezien we gisteren dit niet gezien hadden, hadden we er al eigenlijk niet meer op gerekend. De trekking in november is lang niet zo spectaculair als de trekking in juni waar miljoenen beesten achter elkaar de bekende Grumeti rivier (vol krokodillen) oversteken, met leeuwen en andere roofdieren op de loer. Maar het is toch indrukwekkend om slierten met duizenden wildebeesten en groepen met zebra's langs te zien lopen. Klik hier om het filmpje met de migrerende wildebeesten te downloaden. Rond de groepen wildebeesten zien we een aantal hyena's en jakhalzen rondlopen. Het blijft vandaag maar door regenen en de weg is onder tussen op sommige stukken verandert in een rivier. Gelukkig is de weg niet zo spekglad als die ene weg gisteren, maar dat je wel voorzichtig moet rijden, zien we aan een auto die toch van de weg af is gegleden is en met zijn achterwielen in de rivier is beland. De bestuurder heeft niets bij zich, dus wij pakken een kabel van het dak af en 5 minuutjes later kunnen we allebei weer verder rijden, dat ging erg gemakkelijk om de auto eruit te krijgen. Een stukje van de weg is erg modderig, even spannend maar gelukkig komen we niet vast te zitten, de diepe plassen zijn ook spannend om door te rijden, maar er komen ook auto's van de andere kant dus dat geeft een veilig gevoel. Als we bij de uitgang van het park komen blijkt dat zoveel regen hier (in dit seizoen) niet normaal is, er staat een grote truck zonder 4 wielaandrijving vol met toeristen, de bestuurder vraagt zich af of het wel verstandig is het park in te rijden. De bestuurder vraagt ons om advies, tja das lastig het lijkt ons niet gemakkelijk om zo'n truck veilig over te krijgen, maar die inschatting moet de bestuurder toch zelf maken, we vertellen wat wij gezien hebben. Ook als we het park net uit zijn, zien we dat de regenval best heftig is geweest hier, hele dorpjes staan een halve meter onder water, huisjes zijn ingestort en er zijn snelstromende modder rivieren op veel plekken ontstaan. Dit soort beelden zou je pas verwachten in het echte lange regenseizoen dat over een paar maanden hier begint.

 

23-11-06 tot 26-11-06    Mwanza

We besluiten eerst een stukje langs het Victoriameer naar beneden te rijden (eigenlijk de verkeerde kant op want we willen richting Kenia) richting Mwanza, omdat dit de grootste stad is die in de buurt ligt en we zo snel mogelijk een nieuwe harde schijf voor de laptop nodig hebben. Ook nu komen we onderweg weer een agent tegen die ons eerst laat stoppen voor een 'gezellig' praatje en dan uiteindelijk toch wel graag iets van ons wil hebben. In Mwanza besluiten we een wat duurder hotel te nemen, de goedkopere hotels zitten vol/ zijn niet te vinden/ liggen niet in het centrum en bij het duurdere New Mwanza hotel (€ 36) wordt gezegd dat er ook een internetverbinding op de kamer mogelijk is. Internet hebben we hard nodig nadat we een nieuwe harde schijf gevonden hebben, want dan hebben we allerlei info van het internet nodig om de computer weer goed te krijgen. We hebben geluk dat er om de hoek van het hotel een winkeltje zit dat harde schijven op voorraad heeft liggen voor DELL laptops, dat valt weer mee we hadden verwacht hier meer moeite voor te moeten doen. (De prijs valt achteraf minder mee, in Nederland kost dezelfde harde schijf iets meer dan de helft van wat we hier hebben moeten betalen, maar goed we zijn al lang blij dat de laptop nu weer werkt.) De harde schijf blijkt inderdaad het probleem te zijn geweest, nu hebben we alleen wat tijd nodig om alles op de computer weer in orde te krijgen, we besluiten dan ook wat langer in het dure hotel te blijven. Het kost ons wat moeite, maar uiteindelijk hebben we (via verschillende betaalde/ gratis) draadloze netwerken internet op onze laptop op de hotelkamer. De verbinding die het hotel zelf heeft is slecht, heel zwak en heel instabiel, maar de mazzel is dat er een aantal goede draadloze netwerken vlakbij het hotel zitten die we kunnen gebruiken. De lonely planet beschrijft dit als een 3 sterren hotel, naar ons idee wel 3 Afrikaanse sterren, want enkel de entree, het ontbijt en de tv (leuke zenders) vinden wij 3 sterren waard. Het ontbijt iedere morgen is heerlijk, met volop verse vruchten, vruchtensap, pannenkoekjes, eieren, pap, chocopops en daarnaast nog een heel warm assortiment, wat meer lijkt op een avondmaaltijd buffet met o.a. worstjes, witte bonen, visvingers, kipkluifjes en gekookte worteltjes en 1 ochtend heerlijk vlees met paprika. Vooral Sylvia geniet volop van dit uitgebreide ontbijt, zo'n lekker uitgebreid ontbijt, hebben we nog niet eerder ergens gehad. De badkamer van de kamer is het geld echt niet waard, ook hangen er geen muskietennetten in de kamer (alle goedkope kamers die we gehad hebben, hadden allemaal wel keurig netten hangen), volgens het personeel is dit niet nodig want zitten er geen muggen, maar we hebben toch echt meerdere muggen in de kamer gevangen. De trap is helemaal geen aanrader, want deze is vies en zit vol sprinkhanen, maar gelukkig werkt de lift meestal. Het avondeten in het hotel is redelijk, maar we hebben veel lekkerder gegeten, Casper eet, voor de verandering, spaghetti en een hamburger, hij had kip willen proberen maar helaas hadden ze geen van de dagen kip zonder botjes, Sylvia eet rundvlees in een lekker saus met groenten en rijst. We proberen ook de pizzeria naast het hotel, de pizza's hier zijn absoluut af te raden, wij hebben nog nooit zo'n slechte pizza gegeten. De verse fruitsalades met ijs daarentegen zijn absoluut een aanrader, heerlijk voor net iets meer dan € 1 een volle bak met fruit en ijs.

 

26-11-06 tot 27-11-06    Musoma

We vinden het net te ver om vanuit Mwanza in een keer naar Kisii in Kenia te rijden, dus we besluiten een tussenstop te maken in Musoma, aan het Victoriameer. We rijden eerst naar het tembo beach hotel, ligt mooi aan het meer, maar hier betaal je ook voor, wij vinden $20 voor een simpele kamer erg duur en we zoeken verder. We komen uit bij het Afrilux hotel (€ 12), de kamer/ het hotel zijn net iets luxer dus dit is een betere keuze. Het valt op dat in dit stadje meerdere gebouwen (ook het Afrilux hotel) staan die er van buiten erg keurig uit zien, dat is anders dan in de meeste steden in Tanzania. Het hotel heeft een lopend buffet met vlees met aardappeltjes een soort spaghetti, kippoootjes en spinazie, dus hier eten we een hapje. We gaan nog even langs het internetcafé, maar hier zijn nog 3 wachtende voor ons, dat vinden we wel erg druk, waarschijnlijk hebben we morgen ook weer internet. We rijden de volgende dag naar de grensovergang met Kenia, het stadje voor de grens is erg druk met mensen, bij de grens wordt het carnet weer netjes gestempeld en rijden we Tanzania uit en Kenia in.

 

Nuttige info

Diesel: € 0,80 per liter
Internet: € 1 per uur
1 Euro = 1600 Shilling
1 dollar = 1100 Shilling
Met Visa (Mastercard bijna nergens bruikbaar) is het in veel plaatsen mogelijk geld bij een ATM op te nemen
Avondmaaltijd: € 5 a € 10, voor 2 personen
Enkel in Arusha en Dar es Salaam een Shoprite, verder in Tanzania geen supermarkten, enkel kleine winkeltjes
Actuele prijzen van de wildparken www.tanzaniaparks.com
Serengeti en Ngorongoro ook mogelijk om in euro's te betalen (goede wisselkoers), andere NP enkel in dollars