Dag 1 Donderdag 25 augustus 2011, Lelystad – Mannheim (Duitsland)
Even voor 16.00 uur rijden we weg, direct uit het werk vandaan, we willen vandaag ongeveer de helft van de afstand afleggen. We hebben op internet een Etap hotel gevonden bij Mannheim, dat op 4,30 uur rijden ligt. Onderweg eten we (volgens traditie…), een hapje bij de M en even na 21.00 komen we (na een beetje vertraging door wat korte files) aan bij het Etap hotel (€ 53 per nacht zonder ontbijt).
Dag 2 Vrijdag 26 augustus 2011, Mannheim naar Längefeld (Oostenrijk)
Om 6.30 rijden we verder richting Oostenrijk, het belooft een dag met mooi weer te worden. Rond Stuttgart een half uurtje vertraging, door 2 afgesloten rijstroken, verder rijdt het goed door. Rond 11.30 komen we aan in Längefeld, waar we naar Gasthof Oberried www.gasthof-oberried.at (zijn we vorig jaar ook 2x geweest, € 70 HP) toerijden. Er is nog een kamer vrij, dat scheelt weer zoeken… We lopen naar de Lehner wasserfall klettersteig, het weer is perfect, zonnetje, warm met een heerlijke harde verkoelende wind. De verkoeling is heerlijk, we genieten van de eerste klettersteig van deze vakantie. Casper heeft direct de smaak te pakken, hij klimt zelfs het meest lastige stukje van route (D/E), een klein lastig stukje door een overhang, Sylvia neemt de makkelijkere omweg. Onderweg naar beneden komen we nog langs een leuk eekhoorntje. Daarna rijden we nog een stukje en lopen we nog wat door de mooie omgeving. ’s Avonds lekker 3 gangen menu gegeten, Casper pizza (wat anders….) en Sylvia de hausspies met champignonsaus.
Dag 3 Zaterdag 27 augustus 2011, Längefeld
We slapen lekker uit, helaas blijkt de weersvoorspelling te kloppen, het is bewolkt. Na een lekker ontbijtje begint het te regenen, we rijden naar Imst, het is 6 graden brrr…. In Imst even internetten met een glas witte chocolademelk en een heerlijk stukje appeltaart en marzepeintaart. Eind van de middag klaart het eindelijk een beetje op, helaas te laat om nog een leuke wandeling/ klettersteig te doen. We rijden een klein stukje naar Sölden, een gezellig skidorpje waar we nog even winkelen. ’s Avonds weer lekker gegeten, een soepje, Casper een cordon blue en Sylvia de schweinenlendchen met champignonsaus en spatzl en een lekker ijsje na. Voor morgen wordt gelukkig een mooie dag voorspelt.
Dag 4 Zondag 28 augustus 2011, Längefeld
Als we opstaan is het nog erg mistig, maar er wordt weer een mooie dag voorspelt. Om 8.45 rijden we met 3 graden richting te Stuibenfall, gelukkig trekt de mist al snel op en stijgt de temperatuur ook. In het zonnetje voelt het gelukkig al snel aangenaam. Bij de Stuibenfall doen we de zelfde mooie klettersteig als vorig jaar.
Eerst over een wiebelige touwbrug, dan wandelen door het bos en daarna over de rotsen heen naar de Stuibenfall. Het laatste stuk is een leuke brug die over het bovenste gedeelte van de Stuibenfall heen hangt. Daarna rijden we naar Arzl im Pitztal voor de Steinwand klettersteig. Het eerste stuk omhoog over de rotsen is een leuk stukje klimmen,
soms best even zoeken naar grip. Daarna denken we naar rechts te moeten (dom, vergeten het boek met de routes mee te nemen), maar hier stopt de staal kabel en kunnen we dus niet verder… We besluiten dan maar terug naar beneden te gaan, dus ook nu weer soms even zoeken naar goede houvast voor de voeten op sommige stukjes. Beneden kijken we in het boek en zien we dat de afslag die we hadden genomen inderdaad door lopend was, we hadden eerst nog een stukje naar links gemoeten en daarna pas naar rechts, volgende keer beter…. We rijden een klein stukje naar de kabelbaan van Imst om te kijken of we ons daar de rest van de prachtige middag nog kunnen vermaken. Na een ijsje besluiten we om 15.15 de kabelbaan naar het middenstation te nemen. Bij de top zit nog een klettersteig, maar de laatste kabelbaan terug gaat om 17.00 uur en er staan nergens tijden hoelang de routes zijn. Aangezien het nog heerlijk weer is besluiten we vanaf het middenstation om toch te proberen zelf naar de top te gaan lopen. We nemen de ‘binnendoor route’, deze loopt wat steiler om hoog over gras/ rotsen, op sommige stukjes erg drassig en kapot gelopen door de koeien. Als we bijna boven zijn stopt het pad en is het even zoeken naar een plek om het riviertje over te steken, we hebben geluk dat het water laag staat. Daarna lopen we vanaf de Muttekopfhütte het laatste stukje over het gewone pad, richting de waterval en de klettersteig. Ondertussen is het 16.45 en we moeten ook nog helemaal naar beneden lopen, dus houden we de klettersteig voor gezien. Vanaf de hut lopen we via de hoofdroute weer naar beneden, net voor het middenbergstation nog een leuk stukje ‘klimpark’, we lopen ongeveer 10 km gelopen en stijgen en dalen 400 meter. Even na 18.00 uur zijn we bij het middenstation en zien we dat er nog naar beneden gerodeld wordt, officieel sluit dit om 17.00 uur, het is wel erg aantrekkelijk om het laatste stukje te rodelen natuurlijk… Er wordt even getwijfeld, maar dan mogen we nog 2 kaartjes kopen en kunnen we direct instappen. De tas mag niet mee, en aangezien de kabelbaan al stil gezet is, wordt deze door een van de medewerkers in een rodelkarretje naar beneden gebracht. Deze rodelbaan is erg lang (vinden wij ten minste), hoe sneller hoe leuker, met leuke bochtjes en steile stukjes naar beneden, erg veel fun!! Veel sneller, gemakkelijker en met veel lol zijn we weer op de parkeerplaats. Bij het Gasthof kunnen we direct aanschuiven voor weer een heerlijk 3 gangen menu.
Dag 5 Maandag 29 augustus 2011, Längefeld naar Neustift im Stubaital
Vandaag was de weersvoorspelling wisselvallig, maar als we opstaan ziet het er mooi uit. Na het ontbijt rijden we vanuit Langefeld door naar Neustift im Stubaital. Vanuit Neustift rijden we verder richting Milders en vanaf daar over een
geasfalteerde boerenlandweg verder naar de Oberishütte. De laatste 4 km is het weggetje zo klein/ smal dat de tom tom dit een wandelweg vindt, maar (zolang je niet teveel tegenliggers tegen komt) is het goed te rijden. Bij het Gasthof is het betaald parkeren (zijn toch echt niet de enige die over het smalle weggetje heen gekomen zijn met de auto…). Vorig jaar waren we hier ook al maar toen regende het, vandaag ziet het er gelukkig erg mooi uit. Eers
t lopen we omhoog naar de Franz Senn hütte daarna lopen we richting de ‘Höllenrachen’, hier zit een hele korte klettersteig in een kloof. Bij de ingang van de kloof hoor en zie je het kolkende water dat zich door de kloof heen perst. Het is een klein stukje over de gladde rotsen heen, daarna een grote stap over het kolkende water heen en daarna door een smalle spleet weer omhoog. In een kwartiertje staan we weer boven, erg kort maar toch erg leuk! Daarna besluiten we maar dezelfde kant op te lopen als de meeste wandelaars die we hier zien, dit blijkt de moeite waard. De wandeling loopt naar een punt waarvandaan je een aantal mooie watervallen en een gletsjer ziet liggen. Waar de meeste wandelaars omkeren, wandelen wij nog een stukje verder omhoog, langs de watervallen richting de gletsjer. Bovenaan de watervallen is het niet zo heel ver meer richting de gletsjer, dus lopen we ook dit stukje nog voor een leuke foto op het ijs. Daarna via dezelfde mooie route weer terug naar de parkeerplaats, 17 km gelopen en 800 m gestegen en gedaald. Aan het eind van de middag gaan we in Neustift op zoek naar een pension, na een aantal pension waar niet wordt opengedaan/ die vol zitten, komen we terecht bij het grotere (wat verouderde) hotel Rogen (€ 60), weer een keurige kamer. ’s Avonds eten we bij een restaurantje, Casper tortellini (gevuld met spinazie) en Sylvia boeuf stroganoff.
Dag 6 Dinsdag 30 augustus 2011, Neustift im Stubaital
Het ontbijtbuffet is erg uitgebreid hier, met oa verse vruchten, vers gekookt eitje en chocolade cake. De weersvoorspelling is bewolkt maar droog, het hotel bevalt goed, dus we besluiten hier nog een dagje te blijven. We
nemen de kabelbaan vanuit Neustift naar 1800 meter, vanaf daar lopen we naar de Elferhütte. Vanaf de Elferhütte wordt de route steiler en rotsiger en lopen we (gedeeltelijk over de bergkam) naar de Elferturm op 2480 meter. Het uitzicht is hier waarschijnlijk prachtig, helaas is het bewolkt/ mistig en zien we soms maar 50 meter vooruit. 1 kleine opklaring geeft een beetje een idee hoe mooi het hier is met zonnig weer. We dalen een stukje en lopen daarna weer omhoog naar de Zwölfernieder op 2336 m. Vanaf daar lopen we naar beneden, een flink stuk best steil afdalen, dat merk je wel in de benen… Net voordat we het bos in lopen trekken de wolken even een paar minuutjes op, precies even tijd om een foto ter maken en te zien hoe prachtig de bergen waren waar we vandaag gelopen hebben. We maken een tussenstop bij de …alm, in het zonnetje drinken we hier een halve liter bananen en aardbeien melk, Casper eet worstjes met gebakken aardappeltjes en Sylvia probeert de Kaisermarschen met preiselbeeren (dit is een soort van dikke roerbak pannenkoek met poedersuiker en vruchten compote, erg machtig). Vol energie beginnen we het laatste stuk van de afdaling, door het bos heen. Totaal lopen we vandaag maar 12 km, maar door de 800 meter stijgen en vooral de 1500 meter best steil afdalen, lijkt het een hele flinke wandeling. ’s Avonds zitten we nog vol van de late lunch en eten we lekker een salade en een soepje op de kamer.
Dag 7 Woensdag 31 augustus 2011, Neustift im Stubaital naar Virgen in Tirol
Na weer een lekker uitgebreid ontbijt rijden we 10 minuutjes naar de parkeerplaats bij de kabelbaan van Fulpmes. Vanaf hier wandelen we door het bos ruim 600 meter omhoog naar de Schlickeralm op 1645 m, hier een mooi uitzicht op de omringende bergen. Daarna langs een grote kinderspeeltuin en een meertje, redelijk vlak naar de Galtalm waar we wat drinken. Daarna dalen we weer door het bos af naar de parkeerplaats, in totaal 12 km en 800 m stijgen en dalen, een leuke wandeling voor een halve dag. Via de Felbertauerntunnel rijden we in 2,5 uur verder naar Virgen in Tirol, hier vinden we snel ‘Bauernhof’ Stoana www.stoanahof.at (€ 54). ’s Avonds eten we een lekkere pizza bij de plaatselijke pub/pizzeria, met een lekker klein yoghurt toetje (van het huis) met verse vruchtjes en cacao toe.
Dag 8 Donderdag 1 september 2011, Virgen in Tirol
Vanochtend een ontbijtje, met oa zelfgemaakte yoghurt, honing en jam. Het zonnetje schijnt (nog) maar de
weersvoorspelling is weer wisselvallig. We rijden een klein stukje naar de betaalde parkeerplaats bij Ströden op 1400 m. Vanaf hier lopen we omhoog, eerst via een weg, daarna over een wandelpad naar de Essener Rostockerhütte op 2208 m. Onderweg komen we langs de ‘wilde wasser klettersteig’, de bedoeling was om deze ook te klimmen, maar helaas is deze klettersteig (net als vorig jaar) weer niet mogelijk. De blauwe touwen van de verschillende touwbruggen liggen op de grond ipv dat ze over de waterval heen hangen, jammer! In de hut drinken we warme chocomel (het zonnetje is verdwenen…) met een worstje en goulashsoep. Vanaf de hut lopen we nog een stukje omhoog naar een klein meertje, onderweg schuilen we even onder een rots voor een buitje regen. Boven het meertje ligt de gletsjer, helaas is het uitzicht niet zo mooi door de bewolking. Vanaf het meertje proberen we nog een rondje te lopen, maar helaas lukt het niet de snel stromende rivier over te steken. We lopen weer terug naar de hut en vanaf daar lopen we weer terug naar de parkeerplaats, met op het eind nog een paar spatjes regen, in totaal 17 km en 950 m stijgen en dalen. We eten een calzone pizza met een lekkere verse vruchtensalade.
Dag 9 Vrijdag 2 september 2011, Virgen in Tirol
De weersvoorspelling voor vandaag is half bewolkt maar droog (handig het internet in het pension) en in de omgeving zijn nog genoeg mooie wandelingen te maken dus we besluiten nog een nachtje te blijven. We rijden naar de betaalde parkeerplaats bij het Matreier Tauernhaus op 1500 m (net voor de Felbertauerntunnel). Vanaf de parkeerplaats nemen we het ‘traktortreintje’, dat voor ons de eerste hoogtemeters maakt naar Innergschloss op 1691 m. Hier vandaan wandelen we via de ‘gletsjerweg’ omhoog, een mooie route eerst wat bosachtig, daarna over hele grote mooie, door de gletsjer afgeslepen rotsen. De route loopt voor de gletsjer langs, verder omhoog naar de alte
Prägerhutte op 2489 m. De Grossvenediger komt steeds verder in de wolken te liggen. Via de venediger hohenweg lopen we over de kesselkopf weer naar beneden en komen onderweg nog een murmeltier tegen. Het laatste stuk lopen we in de regen langs de rivier, met stukken waar de route over grote rivierkeien heen loopt. Vanaf Innergschloss is het weer droog en lopen we grotendeels langs de rivier de laatste hoogte meters naar beneden terug naar de parkeerplaats, vandaag 22,5 km en 1000 hoogtemeters gelopen.
Dag 10 Zaterdag 3 september 2011, Virgen in Tirol
Het pension is redelijk en het weer ook dus we blijven hier nog wat langer. Vandaag rijden we weer naar de parkeerplaats bij Ströden, vanaf hier lopen we richting de Umballfälle. We maken nog een uitstapje naar een uitzichtpunt en weer terug naar beneden. Daarna lopen we langs de snelstromende rivier/ waterval omhoog, een makkelijke route, met mooi uitzicht. Via het bos lopen we weer terug naar de parkeerplaats.
Dag 11 Zondag 4 september 2011, Virgen in Tirol
Vandaag rijden we nog een keer naar het Matreier Tauernhaus om vanaf hier een wandeling te maken naar de St. Pöllnerhütte. We starten op 1500 meter, de eerste 500 meter gaan over een bospaadje best wel steil omhoog. Daarna een makkelijk stukje redelijk vlak over de ‘panoramaweg’ en dan iets geleidelijker de laatste bijna 500 hoogtemeters naar de St Pöllnerhütte op 2481 m, het loopt redelijk gemakkelijk, laatste stuk door
een rotsige omgeving en na 2,5 uur staan we bij de hut. Hier nemen we limonade en apfelstrudel (aan de prijzen is te merken dat er geen kabelbaan/ weg of zo naar deze hut loopt). De bewolking en de wind nemen toe en in de hut worden we gewaarschuwd niet te lang boven op de berg te blijven ivm de kans op onweer. Via de 3 meren route lopen we weer terug naar beneden, onderweg maken we nog een klein uitstapje (een top die langer lopen is slaan we maar over) naar de Messelingkogl op 2694 m. Een leuk klimmetje, het eerste stuk over een helling van grote rotsen best steil omhoog, het laatste stuk naar de top via een gemakkelijker pad. Van boven mooi uitzicht op 2 meren en de rest van de omgeving. Daarna langs de 3 meren naar beneden en de laatste 500 hoogtemeters weer via hetzelfde best steile pad als omhoog, gelukkig houden we het net droog. We lopen vandaag 17 km en 1300 hoogtemeters. Onderweg terug eten we een hapje bij een imbiss langs de weg, als we ons ijsje net op hebben begint het te gieten.
Dag 12 Maandag 5 september 2011, Virgen in Tirol naar Nussdorf Debant (Lienz)
Een natte dag vandaag, dus een mooie dag om een stukje verder te rijden richting Lienz. We stellen de tom tom in naar een parkeerplaats bij een klettersteig, dit blijkt niet helemaal te werken, want de tom tom navigeert via de verkeerde kant van de berg en we komen uit bij een gravelpaadje met een inrijverbod. Wel is het een leuke route om te rijden op een regenachtige dag, dus we besluiten de ‘hoofdweg’ nog een stukje verder te volgen naar de top van de berg, onderweg een mooi uitzicht op Lienz en de Lienzer dolomieten. We rijden weer naar beneden en doen een 2e
poging om de juiste P te vinden via de routebeschrijving, ook dit blijkt niet zo makkelijk. We stoppen bij wat wij denken dat de juiste afslag is, maar zien geen borden dus stoppen we maar om navraag te doen. Ook zien we hier een gasthof, (Gasthof Mühle, € 54
www.alt-debant.at) we hebben mazzel dat er net iemand aan komt rijden met een sleutel, zodat we een kamer kunnen zien (eigenlijk is er pas vanaf 16.00 uur iemand). Nette kamer met internet, dat scheelt weer zoeken later op de dag. Met een routebeschrijving weten we de juiste route te vinden, ook dit blijkt een onverharde weg te zijn, maar dit keer zonder inrijverbod. Het blijkt nog 40 min grotendeels over een onverharde, door rotsen hobbelige gravelweg rijden te zijn tot de parkeerplaats. Onderweg nog even spannend als een kudde koeien op het smalle weggetje moet passeren, maar gelukkig gaat alles goed. Ook hier blijkt dat we niet de enigen zijn die (ondanks het slechte weer) deze parkeerplaats hebben weten te vinden. Op de terugweg volgen we een route die net iets langer over een nog verharde weg gaat, we rijden naar Lienz waar we nog wat winkelen en een hapje eten.
Dag 13 Dinsdag 6 september 2011, Nussdorf Debant
We staan op tijd op en na een lekker ontbijt stappen we om 7.30 in de auto, weer ruim een half uur hobbelen over onverharde weg naar de parkeerplaats in het Debattal op 1700 meter. Even voor 8.30 beginnen we met wandelen, het is 9 graden maar zeker tijdens het stijgen loop je jezelf snel warm. We lopen eerst naar de Lienzer hütte, over de simpele weg zijn we hier in 3 kwartier, daarna nog een flink stuk stijgen over rotsige paden, soms steil soms geleidelijker. Af en toe komt de Glödis, de berg die we gaan beklimmen te voorschijn vanuit de bewolking, het pad wordt steeds rotsiger. Op 2900 meter begint de klettersteig, naar de top van de Glödis op 3206 meter. Het is een erg leuke en mooie klettersteig, soms even een lastiger/ steiler stukje, maar dat maakt de route juist erg leuk! Op de top kunnen we heerlijk in het zonnetje even genieten, van het prachtige uitzicht, dat af en toe even uit de wolken vandaan komt. Na de nodige foto’s klimmen we via dezelfde klettersteig weer terug naar beneden, daarna via dezelfde route als de heenweg weer terug naar de Lienzer hütte. Het is maar goed dat we vanmorgen vroeg begonnen zijn want het is al 17.45 als we bij de Lienzer hütte aankomen, een mooie tijd om een hapje te eten, want we hebben ondertussen flinke trek gekregen. We nemen zuurkool met worst en schweinenlendchen, smaakt prima, daarna het laatste stukje van de in totaal 18 km en 1500 meter stijgen en dalen. Om 19.15 stappen we in de auto en net voor het donker zijn we weer terug in het gasthof.
Dag 14 Woensdag 7 september 2011, Nussdorf Debant
We rijden naar Kals am Grossglockner, de kabelbaan vanuit Kals naar de Blau
spitze gaat niet in het zomerseizoen, dus nemen we om 9.30 de andere kabelbaan vanuit Kals omhoog naar het middenstation. Vanaf daar lopen we in ruim een uur omhoog naar het Blauspitze panoramarestuarant, hier nemen we warme chocolademelk met apfelstrudel en slagroom. We lopen eerst richting de klettersteig, maar besluiten dat deze misschien toch nog wat te lastig voor ons is (eerst nog meer oefenen…), gelukkig loopt er ook een gewone route naar de top. We dalen weer een klein stukje en nemen dan een zwarte wandelroute naar de top van de blauspitze, een prachtige route met soms stukjes klauteren en soms over de, best smalle, berggraat heen. Onderweg en op de top een prachtig uitzicht op oa de Grossglockner, daarna via de gewone wandelroute 1300 meter afdalen, om 17.30 zijn we weer terug op de parkeerplaats, 13 km gelopen en 800 meter gestegen.
Dag 15 Donderdag 8 september 2011, Nussdorf Debant naar Nederland
Helaas alweer de laatste dag van de vakantie, morgen moeten we weer op tijd terug in Nederland zijn voor de bruiloft van Lars en Brenda. We doen vandaag nog een paar korte klettersteig routes. We beginne
n met de Kranewitsteig in Amlach (vlakbij Lienz), eerst een half uur door het bos, flink steil omhoog lopen. Ondanks dat het een korte klettersteig is, is het best een lastige, vooral in het begin zitten 2 best even lastige stukjes om omhoog te komen, een erg goede oefen klettersteig dus! We besluiten de route een 2e keer te doen, dat ging iets gemakkelijker maar nog steeds lastig genoeg. Dan rijden we door naar de Galitzenklamm, eerst weer de mooie klettersteig door de kloof heen (ook de vorige vakanties hebben we deze gedaan), ook hierin zit een lastiger stuk, maar dit klimt toch makkelijker dan de vorige klettersteig. Dan doen we nog een net nieuw aangelegde klettersteig bij de Galizenklamm over een rots heen, ze noemen dit de ‘familien klettersteig’, wel voor zeer sportieve famielies dan, want het is zeker geen hele gemakkelijke familieroute. Het is een leuke klettersteig (max C), soms even zoeken maar goed te doen, ook de weg weer naar beneden gaat via een klettersteig. We eten een lekker hapje bij het ‘jausenstation’ Galitzenklamm, eispalatschinken en curryworst met patat met een milkshake. Daarna klimmen we nog een keer de familieroute, de laatste klettersteig van deze vakantie. Dan stellen we de routeplanner in richting Lelystad, en stoppen we onderweg nog even bij de Lienzer bergbahnen voor een afsluitend ritje met de rodelbaan, die in Imst vonden wij iets leuker, maar ook dit was een heerlijk snel ritje naar beneden. Even na 16.00 uur gaan we dan echt terug naar Nederland, zonder files, met een aantal tussenstops om goed wakker te blijven komen we om 3.30 uur weer thuis aan.
