Dag 1              Vrijdag 17 augustus 2012, Lelystad naar Wängle (Oostenrijk)

Om 6.00 uur rijden we weg vanuit Nederland, het is niet al te druk op de weg, dus we kunnen redelijk door rijden, alleen wat vertraging op het eind in Duitsland, door wegwerkzaamheden. Voor 14.00 uur komen we aan in Wängle, via internet hebben we gereserveerd voor appartement Alpenhof (€ 60 per nacht) . Het appartement, gerund door een Belgisch gezin, is heel recent verbouwd en alles ziet er keurig netjes uit, de keuken is zelfs compleet met vaatwasser, magnetron en oven. We hebben nog 4 weken te gaan en met zo’n luxe keuken, maken we zelf een hapje. Het weer is prachtig en ook de voorspellingen zijn prima, dat beloofd een goed begin van een heerlijke vakantie te worden.

 

Dag 2              Zaterdag 18 augustus 2012, Wängle naar Nesselwängle, Friedberger Klettersteig

We staan op tijd op, even langs de bakker om de hoek voor verse broodjes en voor 8.00 uur rijden we naar Nesselwänge, 20 minuutjes rijden. Het eerste stuk hebben we eerder dit jaar ook al gelopen, toen hebben we alleen niet de klettersteig gedaan, maar zijn we via dezelfde route, door de sneeuw, naar beneden gegleden/ gelopen (ook erg leuk!). De temperatuur loopt al sneller lekker op en in de volle zon, lopen we weer aardig wat hoogtemeters via het Gimpelhaus, waar we een korte pauze houden, naar de top van de Rote Flüh (2108m). Vanaf hier is het een stukje dalen en daarna via een, vrij gemakkelijke, klettersteig naar de top van de Schartschrofen (1968m). Net als de wandeling is ook de klettersteig erg mooi, met prachtig uitzicht op een helderblauw meer, de bergen en het dal, op een prachtige weekenddag in de zomer, zijn we natuurlijk niet de enige die deze route doen vandaag…. Daarna via een gewoon pad weer terug naar de parkeerplaats, met een korte tussenstop voor een ijsje, we lopen 13 km en maken 1100 hoogtemeters.

 

 

 

Dag 3              Zondag 19 augustus 2012, Wängle naar Tannheim, Lachenspitze Nordwand Klettersteig

Na een ontbijt met verse zelf gebakken broodjes rijden we in een half uur naar Tannheim, voor de Lachenspitze klettersteig. Met de auto rijden we al langs het eerste mooie helderblauwe bergmeer, de parkeerplaats ligt aan de Vilsalpsee, nog een groot bergmeer. Op de radio horen we dat de temperatuur vandaag op kan lopen tot 35 graden, in ieder geval zeker geen regen vandaag… Voor 9.00 uur beginnen we met de wandeling, ook nu weer eerst flink wat hoogtemeters omhoog lopen, er is een pad afgesloten door gevallen rotsen, maar gelukkig is er een prima alternatief. Het is duidelijk te merken dat dit de ‘Nordwand’ is, we lopen heerlijk in de schaduw met een lekker briesje, dat maakt het omhoog lopen veel aangenamer. Onderweg komen we een groepje lama’s tegen, die al die wandelaars maar erg in de weg vinden lopen op hun pad. Na een korte pauze met apfelstrudel is het nog een klein stukje omhooglopen naar het begin van de Klettersteig, ook deze ligt nog heerlijk in de schaduw. De klettersteig is erg leuk, met uitdagende lastigere stukjes die precies goed te doen zijn, de kleine overhang op ongeveer drie kwart van de route is het meest lastige stukje van de route. Bijna boven merken we pas echt dat het weer een ‘heerlijke’ warme dag is vandaag, het laatste stukje omhoog in de volle zon is gelukkig niet zo lastig. Op de top van de Lachenspitze genieten we even van het prachtige uitzicht op onder andere 3 bergmeren. Via een in het begin vrij steil wandelpad lopen we weer terug naar de Landsbergerhütte, waar we een ijsje halen. We besluiten nog een extra rondje te maken, rondom een andere berg, zodat we niet via dezelfde weg terug hoeven te lopen, een mooie route met prachtige uitzichten. Daarna weer flink wat metertjes dalen, om 17.00 uur zijn we weer terug op de parkeerplaats, we hebben bijna 17 km gelopen en 1145 hoogtemeters gemaakt. Op het terrasje aan de Vilsalpsee eet Sylvia een steak en Casper een schnitzel, met lekker gekruide groentes en aardappeltjes.

 

Dag 4              Maandag 20 augustus 2012, Wängle naar Fussen, Tegelberg Klettersteig

Weer lekkere verse broodjes van de bakker en daarna rijden we een halfuur terug naar Duitsland, we doen vandaag nog een keer de Tegelbergsteig, die we een paar maanden geleden aan het eind van de vakantie gedaan hadden. Het eerste stuk weer steil omhoog via een asfaltweg, dan een stukje over een breed grindpad en dan via een bospaadje verder omhoog. Omdat het de vorige keer erg druk was, doen we deze nu niet in het weekend, rustig is het niet, maar het weekend was nog veel drukker geweest. Gelukkig ligt ook deze berg aan de kant waar wij klimmen in de schaduw. Weer een leuke uitdagende klettersteig om te klimmen, het laatste stuk in de volle zon, merken we goed dat er een ‘hittegolf’ is in dit gebied. Na de klettersteig nog een klein stukje omhoog lopen en daarna via een gewoon wandelpad weer terug naar beneden, natuurlijk ook vandaag met onderweg een ijsje. De laatste avond in ons luxe appartementje koken we zelf weer een hapje.

 

Dag 5              Dinsdag 21 augustus 2012, Wängle via Jöchlspitze naar Jerzens

We rijden vandaag eerst naar de Lechtaler kabelbaan, drie kwartier rijden, bij het appartement zat een sommercard, waarmee je gratis gebruik kunt maken van de kabelbaan hier en we mogen de kaart ook vandaag nog gebruiken. Met een stoeltjes lift is het zo’n 20 min naar het berg station op 1768 meter. Daarna is het een leuk stukje omhoog lopen naar de top van Jöchlspitze op 2226 meter, hier even genieten van het uitzicht, daarna een stukje over de bergrug heen, met prachtig uitzicht en dan weer een stukje dalen naar een berghut. Vanaf hier lopen we via een paadje dat lager op de berg ligt weer terug, op het eind nog een stukje stijgen. Een leuke wandeling van 13 km met 800 hoogtemeters. Daarna rijden we nog een klein stukje verder naar Schwangau, waar we nog een kort rondje maken naar een net aangelegde 100 meter hoge, hele lange loopbrug. Dan rijden we via de Hahnenjochpas (in het voorjaar was deze afgesloten), naar Imst, een erg mooie route om te rijden, weer eens iets anders als de Fernpass die we normaal altijd rijden. Via internet hebben we gereserveerd in Gasthof Köhler in Jerzens (€49), een kwartier rijden vanaf Imst. Rond 17.30 komen we aan in het Gasthof, een nette kamer, die de ouderwetse Oostenrijkse sfeer uitstraalt, Om 19.00 uur, mogen we nog een hapje mee eten, lekkere rundvleesreepjes met macaroni en groenten.

 

Dag 6              Woensdag 22 augustus 2012, Jerzens naar Mittelberg ins Pitztal

Het ontbijt is inbegrepen, dus vandaag een heerlijk uitgebreid verzorgd ontbijtje. Daarna rijden we verder de weg af waar het pension aan ligt naar Mittelberg in Pitztal, voor weer een klettersteig. Hier liggen we verschillende klettersteig routes, met verschillende moeilijkheidsgraat. De klettersteig ligt prachtig in het Pitztal, dus een mooi uitzicht en een hele snel stromende waterval/ rivier. We nemen eerste de C route omhoog, af en toe wat glad en daardoor soms wat lastiger, maar erg leuk om te doen, via een gewoon wandelpad gaan we weer naar beneden. Daarna een stukje B klettersteig en een erg leuke (en ook erg natte….) oversteek over een kabelhangbrug heen. Dan besluiten we hier ook de D klettersteig te doen, aangezien het hier net zulke lange routes zijn, vinden we dit een mooie kans eens een D uit te proberen. We vinden de route erg goed te doen, best pittig op sommige stukjes overhang voor de armen, maar geen stukjes waar we echt even ‘vast’ zitten, dat valt erg mee. Via een makkelijkere route klimmen we weer terug naar beneden, weer over de hangbrug heen (die nu iets minder spettert). Er lijkt een hoop sneeuw te zijn gesmolten, want op alle andere plekken lijkt het water een stuk hoger te staan. Via de gewone wandelweg lopen we weer terug naar de parkeerplaats, we rijden een stukje verder door naar Imst en eten bij een pizzeria in Imst, een kippannetje en natuurlijk een pizza. We zijn net klaar met eten als er een flinke regenbui overtrekt.

 

Dag 7              Donderdag 23 augustus 2012, Jerzens naar Obsteig, Wankspitze Klettersteig

Vandaag rijden we weer naar de Wankspitze klettersteig, ook deze hebben we het voorjaar in de sneeuw beklommen. Eerst een stuk door het bos omhoog langs een beekje, daarna over de puinhelling in de volle zon verder omhoog, naar het begin van de klettersteig. Over een puinhelling heeft sneeuw veel voordelen, ook het omhoog wandelen leek iets sneller te gaan in de sneeuw, doordat je minder bochtjes maakt. Dan beginnen we weer aan de klettersteig, volgens het boek een klein stukje C en verder voor veel A en B, zeker in vergelijking met gisteren vinden we dit meer een B/C klettersteig, regelmatig toch pittige stukjes waar je niet gewoon overheen wandelt. Op een paar stukjes over een graat heen, zou een kabeltje zeker geen overbodige luxe zijn geweest. Vanaf de top het eerste stuk weer door het losse grind naar beneden, wat was die sneeuw hier toch heerlijk…. Daarna verder over een bospad en het laatste saaie stuk weer terug over een brede grindweg.

 

Dag 8              Vrijdag 24 augustus 2012, Jerzens naar Mittelberg ins Pitztal

De ochtend begint met regen, maar gelukkig begint de lucht na het ontbijt langzaam op te klaren. We rijden weer naar Mittelberg ins Pitztal, waar we eergisteren een leuke klettersteig gedaan hebben, gaan we vandaag een wandeling maken. Het eerste stuk omhoog gaat langs de waterval, over dezelfde route als naar het begin van de klettersteig. Daarna is het nog een flink stuk verder stijgen naar de Braunschweigerhütte op ruim 2700 meter, hier pauzeren we met een stuk apfelstrudel. Daarna wandelen we nog een stukje verder omhoog naar de Pitztaler Jöchl op 2996 meter, een leuke wandeling met prachtig uitzicht op de gletsjers. Het is wisselend bewolkt met veel wind en lekker zonnig, het blijft ondanks een soms wat donkere lucht wel droog. De terugweg gaat weer grotendeels over hetzelfde pad als de heen weg, het laatste stukje lopen we via een wat vervallen bos/ weide pad in plaats van over de weg. In totaal lopen we vandaag 15 km en maken we ruim 1300 hoogtemeters, een erg leuke wandeling. We eten bij een restaurant onderweg terug naar het pension spaghetti en 2 schnitzel (wel erg veel..) met uitjes en groenten. We willen nog een nachtje extra in het gasthof blijven, maar helaas zit dit vol, dus maken we een reservering voor een hotel in Neustift im Stubaital.

 

Dag 9              Zaterdag 25 augustus 2012, Jerzens naar Neustift im Stubaital

Ook vandaag begint met regen, ook de voorspelling is niet zo goed, dus wordt vandaag een uitrustdagje. Na weer een lekker uitgebreid ontbijtje rijden we eerst naar het winkelcentrum in Imst. Daarna rijden we via een binnendoor via Kühtai, naar Neustift im Stubaital. Het eerste stuk gaat door een mooi gebied, ietsje om maar veel leuker dan de snelweg. De binnendoor weg komt uit in Innsbruck, waarna we nog even mooi van het uitzicht over Innsbruck kunnen genieten. We hebben gereserveerd in hotel Garni Sonne (€57), wel erg handig dat reserveren via internet, heerlijk om niet meer te hoeven zoeken en anders waren we ook nooit hier terecht gekomen want van buiten ziet dit 3 sterren hotel er duur uit. De kamer is simpel, we zijn verwent met snel onbeperkt internet, dat werkt hier minder goed. Het hotel ligt 2 kilometer buiten Neustift in een druk hotelgebied met een paar restaurantjes en een supermarkt. Casper eet een groot bord patat met worst en een salade ‘für die kleine hunger’ volgens de menukaart…. Sylvia lekkere varkensfilet met pepersaus, veel verse groentes en aardappelkroketjes.

 

Dag 10              Zondag 26 augustus 2012, Neustift im Stubaital

We waren wat verwent met het ontbijt, voor een ‘3 sterren’ hotel, vinden we het ontbijt hier wat simpel, de vruchtjes zijn wel lekker. Na wat discussie over de internetverbinding mogen we uiteindelijk van kamer wisselen en is de internetverbinding wel redelijk. Ook vandaag doen we het rustig aan, het is bewolkt en regenachtig. Aan het eind van de ochtend maken we een korte wandeling over de Besinnungsweg in Pinnistal, met onderweg een aantal mooie houtsnijwerken met een boodschap daarop. De route loopt over een leuk bospad, dat flink wat hoogtemeters maakt, de terugweg loopt over een brede grindweg. Een leuk rondje voor een regenachtige dag van 8 km, met ruim 500 hoogtemeters. De pizzeria blijkt in de zomer gesloten dus eten weer bij het zelfde restaurant als gisteren, weer de varkensfilet en een paprikaschnitzel.

 

Dag 11              Maandag 27 augustus 2012, Neustift im Stubaital, Nürnberghütte klettersteig

Vandaag weer een dag met prachtig weer, na het ontbijt rijden we in 10 minuutjes naar de parkeerplaats waar we om 9.00 uur beginnen aan de wandeling richting de Nürnberghütte. Het is echt heerlijk wandelweer, blauwe lucht en nog lekker fris, das veel prettiger tijdens het omhoog wandelen. Het eerste stuk naar de B’suchalm stijgt over een makkelijke ‘frostweg’, daarna over een weiland en dan via een rotsiger paadje verder omhoog. Na 2,5 uur stijgen zijn we bij de Nürnbergerhütte op 2200 meter waar we rustig even pauzeren met een drankje (buttermilk, is dus karnemelk….) en afpelstrudel. Daarna is het een klein stukje klauteren over de rotsen naar het begin van klettersteig, het is een korte leuke klettersteig die goed te doen is, één stukje over een overhang is wat lastiger. Daarna eerst een stukje door de rotsen dalen en dan weer stijgen naar de Niederl.

Hier is het uitzicht nog weer mooier op de Stubaier gletscher en een ‘see’ (meer). De route gaat dan eigenlijk via dezelfde weg weer naar beneden maar het is prachtig weer, dus we lopen via de Sulzenauhütte, een langere weg terug. Vanaf de Sulzenauhütte is het nog een flink stuk dalen, eerst tot aan een mooie hoogvlakte, met een grote waterval en daarna door steeds meer groen verder omlaag, naar een parkeerplaats, alleen niet de P waar onze auto staat. We zijn nog op tijd voor de laatste bus om 1800 uur, maar besluiten ook het laatste stukje naar beneden naar de P te lopen. Een leuk stukje door bos/ weide, met als extra nog een prachtige grote waterval waar we langs lopen. Rond 18.30 komen we aan op de P, moe maar wel een prachtige wandeling van 22 kilometer met 1355 hoogtemeters.

 

Dag 12              Dinsdag 28 augustus 2012, Neustift im Stubaital, Stubaigletsjer

Ook vandaag weer een prachtige dag, we rijden naar het einde van de pas naar de P bij de kabelbaan naar de Stubaiergletsjer. Lekker lui nemen we vandaag de kabelbaan, die in drie delen naar 3210 meter gaat en genieten boven van het heerlijke weer en het prachtige uitzicht. Daarna lopen we over de gletsjer naar beneden, de sneeuw is flink aan het smelten en daar onder ligt een ijslaag, dan loopt sneeuw ineens niet meer lekker vlot naar beneden, helaas…. Leuk zijn de kleine beekjes die op de gletsjer in het ijs zijn ontstaan. Op sommige plekken lijkt de gletsjer bijna gesmolten te zijn, door de aarde/ steentjes die je ziet liggen, maar als je verder kijkt ligt er nog een (dikke?) laag ijs onder. Bij het kabelbaanstation op 2900 meter, kopen we een broek bij de intersport en nemen we nog meer tijd om van het uitzicht te genieten. De menukaart ziet er goed uit, dus nemen we hier de warme maaltijd, de noodles met kip en groenten smaken prima, zeker onder het genot van een prachtig uitzicht vanaf het boventerras. Er lijkt sneeuw aan te komen, want er wordt heel druk gewerkt om de pistes klaar te maken voor het winterseizoen. Daarna lopen we nog een stukje verder naar beneden naar het tussenstation op 2300 meter, het eerste stuk over een zandweg, daarna over leukere smallere rotsige paadjes, een leuk stukje dalen. Om 16.00 nemen we de kabelbaan voor het laatste stukje naar beneden toe, voor een lekkere luie afsluiting van een dagje rustig genieten, best een keertje lekker.

 

Dag 13              Woensdag 29 augustus 2012, Neustift im Stubaital, Elferturm

We kunnen deze vakantie tot nu toe zeker niet mopperen op het weer, ook vandaag weer een stralende dag. We nemen vanuit Neustift de Elferkabelbaan omhoog naar 1800 meter, om 9.00 uur beginnen vanaf hier te wandelen. Vorig jaar hebben we hier ook gewandeld, toen was het heel bewolkt en zagen we vooral witte wolken, maar leek dit ons een prachtige omgeving. We lopen eerst weer naar de Elferhütte, vanaf daar is het flink steil stijgen naar de Elferturm. Het is hier inderdaad prachtig een erg mooie afwisselende wandeling, door bijzonder gevormde grote rotsformaties en met een prachtig uitzicht op de omringende bergen. De Elferturm is een klein topje op 2480 meter met een kruis erop, waar je tot net onder het topje op kunt klimmen. Daarna eerst dalen en dan een klein stukje stijgen naar Zwölfernieder op 2340 meter, vanaf daar nemen we de langere route via de Karalm naar beneden. Het eerste stuk dalen gaat over een klein paadje, waar je vrij vlot over kunt afdalen. De Karalm ligt op een mooie hoogvlakte, je kunt mooi zien dat we al een flink stuk gedaald zijn. Het laatste stuk van de afdaling gaat grotendeels over een brede grindweg, dus loopt erg gemakkelijk, af en toe een stukje een leuker paadje. Bij de Issenangeralm nemen we een worst en een bananensplit en vol energie beginnen we aan het laatste stukje van afdaling. Om 16.00 uur zijn we weer terug op de P, we hebben 18 kilometer gelopen en 830 meter gestegen en 1570 meter gedaald, echt een aanrader deze wandeling! We eten een lekkere grote salade op de kamer.

 

Dag 14              Donderdag 30 augustus 2012, Neustift im Stubaital naar Fügen

De laatste dag in het Stubaital, het is bewolkt maar droog, we rijden een klein stukje naar Mieders, vanaf daar nemen we de Serleskabelbaan omhoog naar 1600 meter. We maken een leuke (bos)wandeling naar Maria Waldrast op 1640 meter het hoogste klooster in Europa is een geliefde toeristische attractie. Via de Jöchl op 1878 meter lopen we via een leuk extra rondje weer terug naar het bergstation van de kabelbaan. Een leuke wandeling van 9 kilometer, 500 hoogtemeters, voor een hele dag met mooi weer willen we hier nog wel een keer naar de Serlesspitsze op 2700 meter lopen, maar voor vandaag vonden we dit wat te ver. We hadden naar beneden kunnen wandelen, maar er loopt ook een rodelbaan en das natuurlijk een veel leukere manier om naar beneden toe te gaan…. Het is een erg leuke rodelbaan van bijna 3 km lang, erg snel met leuke bochtjes en meerdere stukjes die steil naar beneden toe gaan, erg veel fun! Tussendoor even stoppen ivm ‘filevorming’, we willen natuurlijk wel zo snel mogelijk naar beneden. Daarna rijden we verder in de richting van Fügen met een korte tussenstop in een groot winkelcentrum in Innsbruck waar we nog een rondje lopen. In Fügen hebben we weer via internet gereserveerd voor Gasthaus Treichl, dat beviel tot nu toe prima, maar dit keer gaat het minder goed…. De deur wordt niet open gedaan, tot dat we met een duur telefoontje met wat moeite duidelijk kunnen maken dat we voor de deur staan. Daarna blijkt de kamer geen tv en een hele slechte internetverbinding te hebben, de oudere dame is hier ook alles behalve vriendelijk en behulpzaam. Na wat discussie annuleren we de reservering en gaan we op zoek naar een andere kamer. Na zelf 2 pogingen te hebben gedaan rijden we naar de touristinfo, die na 2 telefoontjes Gasthof Irma Ebster adviseert, net buiten het centrum van Fügen. Dit blijkt een prima keuze, een klein gasthof met een kleine maar nette en complete (met tv en prima internet) kamer voor € 44 per nacht, fijn want de weersvoorspelling voor de komende dagen belooft weinig goeds. Vlak bij zit een pizzeria waar we allebei een erg lekkere pizza eten (met lekker verse ingrediënten en een heerlijke bodem), met zelfgemaakt ijs en een veel te lekker en groot stuk tiramisu toe, een heerlijke maaltijd.

 

Dag 15              Vrijdag 31 augustus 2012, Fügen

Voor vandaag is een heleboel regen voorspelt en deze voorspelling klopt ook helemaal, boven op de bergen zien we het al weer witter worden. We slapen dus lekker uit en na een lekker ontbijtje (best uitgebreid voor een klein Gästhaus) is dit een mooie dag om lekker rustig aan te doen en het reisverslag en de foto’s klaar te maken voor de internetsite. Sylvia maakt in de middag nog een rondje door het kleine winkelcentrum van Fügen, het is koud en nat. We eten een hapje van een afhaalpizzeria, waar je zelf pasta en salade kunt samen stellen.

 

Dag 16              Zaterdag 1 september 2012, Fügen, Huterlaner klettersteig bij Mayrhofen

Ook vandaag weer lekker uitslapen, in de loop van de ochtend lijkt het wat droger te worden dus we rijden naar Mayrhofen. Hier blijven we op de parkeerplaats nog maar even in de auto zitten want het regent wat harder en wat meer dan voorspelt. Als het weer wat droger wordt beginnen we aan de Huterlaner klettersteig die 5 minuten lopen van de parkeerplaats start. Een erg leuke klettersteig op sommige stukjes wel wat lastiger, vooral omdat door de regen alle rotsen nat en dus erg glad zijn. Halverwege begint het te motteren, gelukkig is deze route nog precies te doen voor ons op de gladde rotsen. Het is nat en niet warm, lekker dus voor een kopje warme choco met slagroom en afpelstrudel in het Zimmereben gasthaus, hier brand de kachel en is het lekker warm, om extra op te warmen krijgen we nog een schnaps van het huis. Als we via het wandelpad naar beneden lopen begint het langzaam wat op te klaren. We lopen naar de parkeerplaats terug en besluiten ook de 2e klettersteig die hier zit nog te gaan doen, dit blijkt een minder goede keuze… Deze route is door de gladde rotsen eigenlijk net even iets te lastig, dus besluiten we de ‘notausstieg’ te nemen. Dit blijkt echt wel een noodroute te zijn, langs een met modder doorweekt touw glijden we over een steil en glad bospad naar beneden toe, gelukkig liggen er schone kleren in de auto…. Na het uitspoelen van alle modder eten we weer (hetzelfde) bij de pizzeria om de hoek, het stuk tiramisu is vanavond iets bescheidener.

 

Dag 17              Zondag 2 september 2012, Fügen, Rosskopf klettersteig bij Maurach

Na een wat mindere nacht door een snurkende buurman zijn we vanochtend niet zo vlot met opstaan. Het weer blijkt beter dan voorspelt en als we zien dat het zonnetje wil gaan schijnen gaan we toch maar wat tempo maken…. Maar eerst vragen we of we van kamer mogen wisselen, we willen hier graag nog wat langer blijven, maar wakker liggen van gesnurk….Na het ontbijt een kleine verhuizing naar de kamer er naast en daarna rijden we, in het zonnetje, naar Maurach am Achensee. Met de Rofanseilbahn, zijn we in 5 minuten met een grote gondel op 1840 meter. De wandeling begint op een mooie hoogvlakte, het is een stralende dag dus het uitzicht is prachtig. Via een wandelpad lopen we richting het begin van de klettersteig van de Rosskopf. Je ziet heel mooi de steile punt van de Rosskopf liggen, in de verte zien we al mensen aan de steile wand ‘hangen’, gek idee dat wij daar straks ook richting de top zullen klimmen…. Het nadeel van mooi weer is dat het wat drukker is, dus even rustig pauzeren voor een groepje dat net gaat beginnen en dan kunnen wij ook beginnen. Het is een erg leuke klettersteig met een prachtig uitzicht, met wel een paar best pittige stukjes er tussen, gelukkig is het prachtig weer, want met nattigheid was dit geen leuke route geweest. Gelukkig zitten de pittige stukjes die veel armkracht vragen en op 1 lastig stukje echt even balanceren, op de eerste helft. Als de krachten minder worden, wordt de route gelukkig ook makkelijker, op de kleine top van de Rosskopf op 2246 meter genieten we aan de staalkabel even van het prachtige uitzicht en daarna via nog een stukje klettersteig weer naar beneden. Doordat dit naar beneden gaat en je een paar keer de graat oversteekt is ook dit geen heel makkelijk stukje. Daarna over een grashelling verder naar beneden, gelukkig is de ergste nattigheid aardig opgedroogd, waardoor het niet meer heel glad is, voorzichtig lopen we over het smalle pad verder naar beneden. Daarna lopen we via een andere route over een leuk wandelpad, af en toe leuke stukjes over rotsen en smalle paadjes, verder genietend van het prachtige uitzicht weer terug naar het bergstation. Om 16.30 komen we hier aan, de laatste gondel naar beneden gaat om 17.30, mooi nog even tijd dus nog om hier boven op de berg een hapje te eten. Helaas is de cordon blue uitverkocht, dus voor Casper weer een grilworst, Sylvia probeert weer iets nieuws, het blijkt een hele grote gepofte aardappel met roerbakgroenten, kip en zure room te zijn, een prima keuze.

 

Dag 18              Maandag 3 september 2012, Fügen,klettersteig für Jedermann bij Mayrhofen

Als we opstaan is het bewolkt maar het lijkt droog te blijven, na het ontbijt rijden we nog een keer naar Mayrhofen dit keer naar de Penkenkabelbaan. De kabelbaan vertrekt midden in het stadscentrum, er is een grote parkeerplaats voor de kabelbaan net buiten het stadscentrum. In grotere gondels (geschikt voor 15 personen, gelukkig zitten wij er met zijn vieren in…) eerst naar het middenstation en daarna nog een klein stukje in een kleinere meer comfortabele gondel naar het bergstation op 2000 meter. Dit laatste stukje hadden we wel willen lopen, maar zit bij de prijs in, dus dan maar op de luie manier… Helaas zitten we helemaal in de wolken, dus er is niet zoveel mooi uitzicht. Het is een klein stukje lopen naar de klettersteig naar het topje van de Knorren. Het is een niet al te lange erg leuke klettersteig, meerdere stukjes met wat overhang maar niet heel lastig. Aan het einde van de klettersteig vragen 2 klimmers of wij op de foto willen, we gaan weer een klein stukje omhoog, voor een leuke foto. Daarna lopen we nog wat rond, af en toe klaart de lucht even wat op, zodat we iets van de omgeving kunnen zien, maar echt mooi wordt het uitzicht met de bewolking niet. Deze omgeving lijkt ook zonder bewolking niet zo heel mooi, omdat de hogere/ rotserige bergen wat verder weg liggen, in de omgeving alleen wat ‘heuvelachtige’ topjes, bergmeertjes en heel veel (ski)liften. Met de gondel gaan we weer naar beneden, onderweg terug eten we, voor het eerst deze vakantie, een hapje bij de Mac. ’s Avonds reserveren we een pension voor de komende 5 dagen in de buurt van Fieberbrunn, hopen dat dit nu weer goed bevalt om vooraf te boeken… Net voordat we de boeking doen, krijgen we een factuur van het vorige gästhaus ivm annulering, kijken hoe booking.com dit oplost, want het was natuurlijk geen annulering…. (Is snel en netjes opgelost, we hoeven niets te betalen).

 

Dag 19              Dinsdag 4 september 2012, Fügen naar St. Jakob in Haus (bij Fierberbrunn), Hennegrat klettersteig

Na een laatste lekkere ontbijtje is gasthaus Irma Ebster pakken we de spullen weer in en rijden we richting Fieberbrunn, Hier rijden we eerst langs het gereserveerde pension, je weet maar nooit…. Blijkt niet heel gek, want de eerste mededeling is dat we maar tot zaterdag kunnen blijven ipv tot zondag. Dat was nu precies niet de bedoeling, want het weekend wordt heel mooi weer, dan wilden we juist vast een kamer gereserveerd hebben…. Na wat aandringen (er was al een slechte recensie van mensen die ondanks reservering toch niet terecht konden), krijgen we toch de toezegging dat we tot zondag kunnen blijven, nu maar hopen dat ze deze nakomen… We rijden richting de Hennegrat klettersteig, je kunt met de kabelbaan, of met de auto omhoog rijden, wij kiezen voor optie 2. Het is ongeveer 5 kilometer over een redelijke goede smalle onverharde weg, naar de parkeerplaats bij de Lärchfilzhochalmalm op 1360 meter. Om 12.00 uur beginnen we met de wandeling richting de klettersteig, eerste over een weg, daarna over een smaller paadje, het is flink stijgen. Ook vandaag is het bewolkt, dus heel veel uitzicht hebben we niet. We komen uit bij het bergstation van de kabelbaan (in de zomer gaan de gondels niet tot dit station, vanaf daar nog een stukje verder stijgen naar het begin van klettersteig. Bij de Hennegrat klettersteig kun je routes van verschillende niveaus kiezen, wij nemen de C en later de B/C route, precies een leuke route voor ons. Verschillende stukken van de klettersteig over de graad heen zijn niet gezekerd, op zich te doen als je rustig loopt, maar niet bepaald een klettersteig voor kleine kinderen zoals het boek beschrijft vinden wij. Op de top zien we iets van het uitzicht als het af en toe een beetje opklaart, via een normale wandelweg lopen we, terwijl het nog wat verder opklaart, weer terug naar de Lärchfilzhochalm. Na 9 km en 700 hoogtemeters zijn we hier even voor vijfen, een mooie tijd op een hapje te eten, een cordon blue en een rostbraten met zwiebeln, lekker maar wat duur.

 

Dag 20              Woensdag 5 september 2012, St. Jakob in Haus, wandeling Steinplatte, Waidring

Ook in dit pension weer een erg lekker ontbijtje met cake en croissants, we zijn erg verwent deze vakantie met lekkere ontbijtjes… Daarna rijden we naar Waidring waar we met de Steinplatte kabelbaan naar 1660 meter gaan. Vanaf daar lopen we een stukje door het Triassic park (gratis entree), leuk opgezet, met verschillende grote dino’s, waterspeelgelegenheden, informatieborden en een groot uitzichtsplatsform, met beperkt uitzicht door de wolken. We lopen naar de top van de Steinplatte op 1869 meter en daarna slingerend vooral naar beneden en kleine stukjes omhoog via de Wieslochsteig. Een erg leuke wandeling door rotsachtig (versteend koraal) gebied, een stuk steilere afdaling over de rotsen is gezekerd door staalkabel. Daarna via een simpeler wandelpad weer terug richting het Triassac park, waar we het rondje langs de dino’s afmaken, een leuk kort rondje van 6,5 km, 400 hoogtemeters. We lopen binnen nog een leuk rondje met dino info en kopen hier nog een mooie grote decoratieve steen, daarna nemen we de kabelbaan weer naar beneden (waarna de bewolking steeds verder optrekt en de voorspelde regen voor vandaag niet meer valt…). ’s Avonds eten we bij het restaurant dat bij het pension hoort, een soepje en salade met spaghetti en kipfilet met champignons(saus) en groenten, een lekkere maaltijd.

 

Dag 21              Donderdag 6 september 2012, St. Jakob in Haus, Weissbach bei Lofer, Seisenbergkloof en Zahne gams klettersteig

Vandaag nog een dagje regen dus we doen het weer rustig aan, aan het eind van de ochtend rijden we eerst naar een klettersteig bij Aldorali, we lopen naar boven om de ‘flying fox’ aan het einde van de klettersteig te bekijken, ziet er wel leuk uit en al het materiaal hangt er, misschien dat we deze klettersteig later nog een keertje doen. Daarna rijden we naar Weissbach, het regent zacht, we maken een rondje door de Seisenbergklamm. Vooral het laatste stukje van de kloof is erg leuk, een smal, hoog en donker stuk waar het water doorheen kolkt. Daarna lopen we naar de Zahne gams klettersteig, dit blijkt een korte, max B/C klettersteig te zijn, het is ondertussen wat opgeklaard, dus dit is een leuke klettersteig om aan het einde van de middag nog te doen. In een halfuur zijn we boven een leuke, niet te lastige korte klettersteig. Daarna rijden we nog langs de weisse gams, maar dit blijkt een hele lastige (E/F) klettersteig te zijn, das niets voor ons. We rijden weer terug naar het pension waar we cepapvicici (gekruid gehakt) en een pariser schnitzel eten.

 

Dag 22              Vrijdag 7 september 2012, St. Jakob in Haus, Stripsenjoch klettersteig, Griesenau

Vanaf vandaag de komende dagen weer prachtig weer, dus na weer een erg lekker ontbijtje rijden we om 8.00 uur naar Griesenau. In dit stadje hadden we 2 jaar geleden een pension, maar toen was het een paar dagen regen, dus hebben we niet veel gedaan. Vanaf Griesenau zijn de laatste kilometers over een tolweg (€ 3), naar de parkeerplaats bij de Griesneralm. Vanaf de Griesneralm nemen we de kortste route naar het Stripsenjochhaus, in een uur hebben we aardig wat hoogtemeters afgelegd en nemen we een ijsje bij het Stripsenjochhaus. Hier vandaan is het nog een stukje stijgen naar de eerste klettersteig, deze klettersteig bestaat uit 3 kleine topjes. De eerste klettersteig is met een klein stukje c/d de lastigste, maar goed te doen, een leuke korte touwbrug tussen 2 ‘topjes’ met een prachtig uitzicht is het leukste stukje. De stukjes tussen de routes weer even rustig aan, soms was een extra stukje staalkabel wel handiger geweest…. Het 2e deel heeft een leuk stukje met overhang, erg leuk voor de foto’s dit stukje! Het uitzicht is, mede door het heerlijke weer prachtig, dichtbij indrukwekkende rotsige bergen en verder weg grote bergformaties. Op het 3e deel nemen wij de makkelijke route omhoog (E is wat te lastig), een leuk laatste stukje klimmen met wat overhang naar de top van de Stripsenjoch op 1800 meter, waar een ‘hutje’ staat en waar het druk is met wandelaars die via de gewone route omhoog zijn gelopen. Het is een heerlijke dag voor een extra rondje dus via de langere route lopen we eerst een stukje naar beneden en daarna weer omhoog via de top van de Feldberg. Een prachtige route, het dalen over de rotsen loopt niet heel gemakkelijk, steeds weer kleine stukjes stijgen/ dalen, daardoor lijkt de top en later de Parkeerplaats dichterbij dan dat die echt is. Om 16.00 uur zijn we weer terug op de P, na een erg mooie wandeling/ klettersteig van 13 km en 1200 hm. We hebben best trek dus besluiten hier bij de alm een hapje te eten, kip met roomsaus en een omelet met kaas, een lekkere maaltijd, daarna rijden we in drie kwartier weer terug naar het pension.

 

Dag 23              Zaterdag 8 september 2012, St. Jakob in Haus, wandeling Passauerhütte, vanuit Leogang

Weer een prachtige dag voor een mooie wandeling, we rijden naar P Ullachgraben op 887, vlakbij Leogang, vanaf hier hebben we een wandeling gepland naar de Passauerhütte. Als we beginnen is het nog lekker fris, maar tijdens het stijgen, wordt het al snel warmer. Het eerste stuk hoogtemeters gaat door het bos, dat biedt nog wat beschutting, daarna in het zonnetje verder omhoog, wordt je ook nat van…. Het eerste stuk gaat over een makkelijk wandelpad, daarna wordt het rotsiger, maar het pad is goed onderhouden met op sommige stukken een kabel/ trappetjes. Op de bergflank zien we de Pasaauerhütte liggen, het grootste deel van de 1200 hoogtemeters hebben we nu gehad, het is een flinke maar wel erg mooie stijging. Het is druk bij de Passauerhütte op 2027 meter we zijn niet de enige die vinden dat we wel een pauze verdient hebben, na 2,5 uur omhoog lopen… We nemen een stuk apfelstrudel en een frankfurter worst, met lekker wat koud drinken. Daarna maken we nog wat meer hoogtemeters naar de top van de Hochzint op 2246 meter. Een erg leuk topje om nog te ‘beklimmen’, de rotsige weg ernaar toe is erg leuk wat stukjes ‘klauteren’ maar goed te doen. Vanaf het topje een prachtig uitzicht met dichterbij indrukwekkende hoge rotsformaties en in de verte de sneeuw op de toppen van de Glocknerbergen. Een rondje lopen kan hier helaas niet dus via dezelfde weg lopen we weer naar beneden. Onderweg genieten we nog even van het uitzicht op de Birnbachloch, deze kleine gletsjer ligt op minder dan 1400 meter en is daarmee de laagst gelegen gletsjer in Europa. We lopen vandaag 12 km en maken 1400 hoogtemeters, een prachtige wandeling met veel stijgen en dalen. We eten weer lekker makkelijk bij het pension de kipfilet en de cepapvicici, die al eerder goed smaakten, dit keer met een heerlijke grote beker ijs met vers fruit toe.

 

Dag 24              Zondag 9 september 2012, St. Jakob in Haus naar Sankt Wolfgang am Wolfgangsee, via Schönau am Königssee, Grünstein klettersteig

Na weer een lekker ontbijt rijden we via Duitsland, waar we in Schonau am köningssee een klettersteig willen doen, dit ligt in een klein puntje van Duitsland. Een stralende zondag is eigenlijk geen ideale dag, want op de hele grote parkeerplaats wordt al snel duidelijk dat we hier zeker niet de enigen zijn… Eerst een stukje vrij vlak en dan al snel een niet al te lang stuk over een makkelijk paadje flink stijgen. Op het pad lijkt het nog mee te vallen met de drukte tot we bij de einstieg van de klettersteig komen, dat wordt fileklimmen vandaag…. Het blijkt wel heel erg fileklimmen te zijn, het eerste stuk is lang wachten, later zien we iemand op de route zitten die graag terug wil proberen te komen. Daarna gaat het helaas niet veel sneller, door verschillende mensen die voor het eerst en klettersteig doen en niet zo ‘schwindelfrei en trittsicher’ blijken te zijn, haast hebben we niet, maar iets sneller hadden we toch wel graag gewild….Het is een leuke niet al te lastige route naar boven met een steeds mooier uitzicht, nog even kort op de hele wiebelige hangbrug gestaan, leuk (maar niet zo spectaculair als op de foto’s in de boekjes. Op het aller laatste stuk kunnen we eindelijk wat mensen voorbij, dit stuk is nog even flink zweten, niet lastig maar wel nog een stuk flink stijgen over een A route in de volle zon. Op de top, samen met vele wandelaars even genieten van het uitzicht en daarna via het gewone wandelpad weer naar beneden. 700 hoogtemeters en 8 kilometer, we doen er totaal 5 uur over, valt nog mee met al het filelopen, best een leuke route maar niet aan te raden op een zondagochtend… Na een ijsje bij de Mac rijden we verder naar Sankt Wolfgang am Wolfgangsee, hier hebben we gereserveerd bij Gasthof Rega (€ 70, dit gebied is het duurste van deze vakantie). Bij het pension kunnen we een simpel hapje eten (ivm de drukte vandaag), voor ons is dit prima het wordt grilworst en schweinebraten.

 

Dag 25              Maandag 10 september 2012, Sankt Wolfgang, Postalmklamm klettersteig bij Strobl

Na een paar dagen prachtig droog weer is vandaag een goede dag om de Postalmklamm klettersteig te gaan doen, ook deze route kun je beter niet doen nadat het geregend heeft. Het laatste stukje gaat over een (niet goedkope) tolweg, € 4 pp, met korting met de gastenkaart. De parkeerplaats voor de klettersteig staat duidelijk aangegeven, via een smal bospaadje, dat ondanks het droge weer toch het laatste stuk nog best modderiger is, lopen we voorzichtig langs een steile helling naar beneden toe. Het laatste stukje naar beneden toe is toch maar een staalkabel opgehangen, handig op dit soort glibberige paadjes. Dan komt het eerste leuke deel van de route een lange hele wiebelige hangbrug, even zoeken hoe hier het beste overheen te komen, 2 voeten per trede werkt duidelijk niet, met grote stappen rustig doorlopen werkt veel beter. Haastige mensen achter ons die niet kunnen lezen dat de brug maar voor 1 persoon tegelijk is, laten we na de brug maar snel voorbij hollen. Na dit leuke begin van de route gaan we verder de hoge steile kloof in, de tweede hangbrug is 1 touw boven en 1 beneden, ook erg leuk, de ‘tarzanswing’ touwen die er hangen laten we lekker hangen, het is spannend genoeg. Daarna verder door de kloof heen, even een lastig stukje als een van de pinnen niet meer helemaal lekker in de rots zit, 2 steilere stukjes afdalen via trappetjes en pinnen, met af en toe wat overhang. Erg leuk en best even spannend is ook de grote ‘sprong’, hier hangt 1 staalkabel tussen een gat dat overgestoken moet worden…. Sylvia vraagt zich echt even af hoe hier nu overheen te komen??? Uiteindelijk gaat dit prima door te gaan hangen aan het extra zekeringstouw en met wat armkracht en schommelen met de benen lukt het om het stapje aan de overkant de te bereiken. Casper kiest voor de spagaat, dit past echt precies, helaas had Casper het fototoestel nog…. Een laatste leuke bruggetje nog over een mini waterval en daarna omhoog weer de kloof uit, dit stukje en de eerste brug hebben we ook op de FILM vastgelegd. Daarna weer een stukje omhoog door het bos heen en even een pauze bij Gamslechenwand, deze D route besluiten wij over te slaan, wij nemen de gewone weg verder door het bos heen. Het is nog best een stukje stijgen door het bos heen, volgens de boekjes is dit een lange klettersteig, maar er zitten best lange stukjes klauteren over niet al te prettige bospaadjes tussendoor. Op het laatste nog een leuk klein stukje klettersteig en nog een 2 touwsbruggetje (wat onduidelijk doordat er omleidingsborden staan, die nergens naar toe gaan, maar de route ziet er gewoon goed uit) en daarna via een laatste stukje bospad terug naar de weg. De wandeling naar de kaasmakerij slaan we over, via de weg/ wandelpad, lopen we weet terug naar de auto, het begin ‘te rommelen’ van boven, er lijkt onweer aan te komen. We doen 5 uur over de route van 6 kilometer met 400 hoogtemeters, een erg leuke, soms best pittige klettersteig, met wat minder leuke stukjes door het bos. We maken nog een rondje met de auto langs de Traunsee, de Attersee en de Mondsee, een erg mooie route langs bergen en meren en met mooie wolkenluchten, onderweg eten we nog een keer bij de Mac.

 

Dag 26              Dinsdag 11 september 2012, Sankt Wolfgang, Katrina klettersteig en wandeling, Bad Ischl

De laatste dag met mooi weer rijden we naar Bad Ischl, door wegwerkzaamheden en niet duidelijke borden parkeren we de auto op 800 meter van de kabelbaan, een klein stukje extra lopen dus. Vanaf het bergstation lopen we naar de klettersteig, eerst een klein stukje over de skipiste en daarna, weer over een modderig smal bospaadje…., naar de einstieg. Ook bij deze route zijn we blij dat het al langere tijd droog is, want ook hier was het met regen niet leuker geworden. De klettersteig is nog geen jaar oud, maar helaas vinden de bouwers het blijkbaar niet zo belangrijk deze paadjes ook leuk te maken om te lopen. De klettersteig is wel erg leuk om te doen een B/C klettersteig met voldoende uitdagende stukjes door de kleine stiften in de rotsen, ook de verschillende stukjes die over een graat heen lopen zijn erg leuk aangelegd. Het laatste stukje gaat Casper wat vooruit om wat foto’s vanuit de verte te maken, erg leuk Sylvia vanaf een afstandje op de graat van de rotsen! Daarna wandelen we nog de 3 gipfel/ 7 seeën route, een erg leuke wandeling over de topjes van de Katrin, de Elferkogel en de Hainzenberg op 1638 meter, met een mooi uitzicht op de verschillende meren en in de verte het Dachsteingebergte. Terug bij het bergstation hebben we nog precies mooi een uurtje over voor een kort rondje naar de top van de Feuerkogel, daarna weer met de kabelbaan naar beneden. In totaal vandaag 7 kilometer en 600 hoogtemeters, we eindigen de dag op het terras van de pizzeria bij de kabelbaan,met pizza en tiramisu/ dame blanche toe.

 

Dag 27              Woensdag 12 september 2012, Sankt Wolfgang naar Lelystad

Vandaag een dag met veel regen en de voorspelling voor morgen is niet veel beter, na zoveel mooie dagen is dit een mooi moment om de vakantie af te sluiten, we rijden weer terug naar Nederland. Vanaf hier is het een stukje langer rijden dan vanuit Imst, we vertrekken om 10.15 en zijn rond 21.45 terug in Nederland. Vooral rond München is het erg druk op de weg met wegwerkzaamheden, hier staan we een half uur in de file, doordat het gewoon een werkdag is, is het ook druk met vrachtwagens, ook dit maakt lekker door rijden niet gemakkelijk.