Dag 1              Vrijdag 17 mei 2013, Lelystad naar Los Cancajos (La Palma)

Om 11.30 rijden we met de auto naar Schiphol, we hebben een plekje gereserveerd op de lang parkeerplaats, dit ivm de terugweg want dan landen we midden in de nacht. We zijn niet de enige hier, dus het is even rondrijden naar vrije plekjes (trein heeft toch onze voorkeur…). Even voor 13.00 uur checken we in, daarna nog een erg lekker wokgerecht gegeten. Netjes op tijd begint het boarden, als wij de sluis in willen lopen, komen er mensen terug gelopen, we mogen toch het vliegtuig niet in. Na even wachten blijkt het een technische storing die langere tijd gaat duren, maar gelukkig staat er op de gate ernaast een ander vliegtuig klaar, deze laten ze naar La Palma vliegen. Dit kost natuurlijk even tijd om dit vliertuig klaar te maken en passagiers en bagage hier in te laden en daarna is het spitsuur op de Polderbaan en moeten we nog wat langer wachten. Uiteindelijk gaan we met een uur vertraging dan als nog de lucht in, sneller dan wachten op een oplossing van het technische probleem. Aan het eind van de rustige vlucht zien we heel mooi een hoge vulkaan op Tenerife liggen en de contouren van La Palma. Vlot hebben we de bagage, douane hoeft hier natuurlijk niet en dan even zoeken naar de juiste persoon voor de autohuur. Dit blijkt op het meeting point in de parkeergarage onder de aankomsthal te zijn. Hier moeten we nog 18 euro betalen omdat we ‘te laat’ zijn om de auto op te halen, tja wij waren hier ook liever 1 uur eerder geweest. We betalen maar gewoon, in Nederland maar verder kijken, want dit staat niet in onze voorwaarden, verder zit juist namelijk echt alles inbegrepen. In minder dan 10 minuutjes zijn we al bij het appartement La Caleta, waart we een appartement met prachtig zeezicht krijgen, das wel genieten bij het naar buiten kijken. Het appartement met keukentje is heel ruim en op zich netjes, wel verouderd.

 

Dag 2              Zaterdag 18 mei 2013, Mirador de los Andenes naar Roques de los Muchachos en Pico de la Nieve

Eerst even langs de kleine supermarkt tegen over het appartement voor drinken en een lekker ontbijtje. Even na 10.00 uur rijden we richting Roques de los Muchachos, de wegen zijn redelijk overzichtelijk, even zoeken doordat de GPS ook soms een doorsteek via een wandelweg wil nemen. Eenmaal op de slingerende bergweg omhoog is de route simpel, gewoon heel veel bochtjes omhoog volgen. Langzaam trekt het hier dicht en begint het wat te motteren, totdat we richting de top komen en daar wordt de lucht langzaam blauwer. Na ruim een uur rijden staan we bij Mirado de los Andenes dan ook heerlijk in het zonnetjes met een stralend blauwe lucht. Vanaf hier lopen langs de Caldeira krater naar Roques de los Muchachos (2421 meter), een erg mooie wandeling met mooie uitzichten over de wolken en bijzondere planten. Het rotsige pad is goed te doen, loopt leuk met steeds stukjes stijgen en weer dalen Door de bewolking konden we niet echt in de krater kijken, maar de wolken hingen laag genoeg om een indruk te krijgen en zo boven de bewolking lopen is ook wel erg mooi. We lopen langs verschillende sterrenobservatoria, het schijnt hier ’s nachts meestal onbewolkt te zijn. Bij Roques de los Muchachos lopen we nog een stukje naar 2 uitzichtpunten ook hier kijken we mooi over de bewolking heen. Via dezelfde route lopen we weer terug naar waar we de auto geparkeerd hebben, een mooie wandeling van 7,5 km en 500 hoogtemeters. Met stralend weer rijden we weg, maar al snel rijden we de bewolking/ motregen in. Even verderop stoppen we bij P Pico de la Nieve, hier blijkt een redelijk begaanbaar vrij brede offroad weg omhoog te lopen. Besluiten een poging te wagen wat hoger (weer richting het zonnetje…) te rijden, dit blijkt goed te doen, aan het eind van het offroad pad een kleine parkeerplaats. Het mottert nog zachtjes maar gaan toch nog een stukje omhoog lopen richting Pico de la Nieve. Dit blijkt precies een leuke korte wandeling te zijn, eerst door het bos en later door een meer open omgeving, weer steeds meer in het zonnetje. Op de top een heerlijk plekje uit de wind in de zon, waar we nog even genieten van het zonnetje, met soms hele lichte motregen die over ons heen waait. Langzaam zien we de bewolking dichttrekken, als we opstaan van het heerlijke plekje voelen we pas hoe hard het waait en das met wat motregen best fris. Via dezelfde route lopen we weer terug naar de auto en rijden we weer verder terug de berg af. Doordat we een afslag missen rijden we via een andere route terug en komen we langs de LIDL voor nog wat boodschappen, erg handig. In totaal lopen we vandaag bijna 11 km en stijgen en dalen we 750 meter. In de auto gaat het gemotter al snel over in regen en dit lijkt een buitje dat al wat langer duurt, wat een mazzel zo heerlijk boven de wolken te hebben gelopen!

 

Dag 3              Zondag 19 mei 2013, San Martin vulkaan op de vulkaanroute

Vandaag rijden we richting Fuencaliente, we stoppen bij de Pino de la Virgen parkeerplaats, vanaf hier lopen we heel steil door het bos in het vulkaanzand/ gesteente omhoog naar de P Fuente los Roques. Ook vandaag begint het bewolkt met een grijze regenlucht aan de kust. Gelukkig klaart het ook vandaag langzaam op en als we vanaf de 2e P verder omhoog lopen wordt de lucht steeds blauwer. ondergrond en zwart en bruin gesteenten worden steeds zichtbaarder. Als de wolken verder opklaren zien we de San Martin vulkaan (1566 meter) tevoorschijn komen, erg mooi. Bij de vulkaan splitst het wandelpad en blijkt er ook een route de vulkaan op te lopen, dit lijkt ons wel een erg leuke wandeling. De vulkaan is niet heel hoog, maar de steile beklimming door het losse lavazand is best even pittig. Eenmaal boven een prachtig uitzicht over andere bergjes en over de oceaan. Op de vulkaan staat een enkel boompje en wat rotsen, toch kunnen we hier genieten van een plekje met weinig wind, heerlijk in het zonnetje. Aan de andere kant kunnen we de vulkaan weer af en lopen we leuk om de krater van de vulkaan heen. Hierna zoeken we zelf weer een route over een best steile lavaboshelling naar beneden toen, ook dit voel je goed in de benen…. Onze route loopt naar de weg toe die we een klein stukje volgen en daarna het laatste stuk weer over een wandelpad, afwisselend bos en een meer vulkanische omgeving. In totaal lopen we 12,7 km en maken we 880 hoogtemeters, vooral in het eerste deel zitten veel hoogtemeters, na het eerste stuk steile afdaling gaan de laatste kilometers geleidelijker. We rijden nog een stukje verder naar de onderkant van het eiland en zien dan bordjes met Tenuiqa vulkaan staan, klinkt wel leuk. Na de eerste meters verhard al snel off road over een lava weg, maar goed te rijden. De route blijkt een doorsteek te zijn, met onderweg een erg mooi uitzicht op de Tenuiqa vulkaan (427 meter) en de oceaan die hier vlak achter ligt, zeker de moeite waard dit uitstapje! Daarna rijden we via de hoofdweg weer verder naar de onderkant van het eiland waar het langs de gehele kust volgebouwd is bananenplantages. Daarna eerst steil slingerend langs de andere kant van het eiland een stukje omhoog en dan weer via dezelfde weg terug naar het appartement.. Het appartement ligt aan een mooi stuk kust dus na het eten nog een kort rondje langs de zee, die mooi omhoog slaat in de rotsige baaien.

 

Dag 4              Maandag 20 mei 2013, La Zarza, Magdalena kloof en omgeving Cueva de Aqua

Vandaag rijden we naar het noorden van het eiland, de heenweg nemen we weer dezelfde slingerende weg als zaterdag die dwars over de hoogste bergen van het eiland naar het noorden toe loopt. Ook vandaag begint het bewolkt met motregen, maar is het boven op de berg weer prachtig weer, als we weer naar beneden rijden, komen we helaas weer in de bewolking. We rijden naar de P bij La Zarza waar we de route in de Magdalena kloof gaan lopen. De route begint bij een tunneltje en loopt dan al snel via een steile trap de kloof in, het is bewolkt maar gelukkig wel droog, anders zou de route erg glibberig zijn geworden. Het is een leuke wandeling door een mooi begroeide kloof vol met oa laurier en varens, sommige stukken lijken wat op een klein oerwoud. De route loopt met wat licht stijgen en dalen door de kloof heen en dan weer wat steiler de kloof uit. Aangezien het begint te motteren en het uitzicht door de bewolking beperkt is, nemen we de korte route terug en lopen we niet door naar Don Pedro. Op de terugweg merken we dat we toch geleidelijk in de kloof wat verder gedaald zijn, want het is nog best een stukje stijgen, door een bosachtig gebied. De wandeling is ruim 7 kilometer met ruim 300 hoogtemeters. Volgens het boekje zou het noord westelijke deel van het eiland droger moeten zijn, aangezien dit in de buurt is besluiten we deze kant op te rijden. Het blijkt nog dichterbij te zijn dan verwacht, na ongeveer een kwartier de berg af rijden zien we de begroeiing veranderen en laten we de bewolking achter ons. We rijden richting Cueva de Aqua, mooi zijn de cactussen en vetplanten, met op de achtergrond de oceaan. In ons (wat verouderde) boekje staat een wandeling bij de Briestas kloof, de Barranco de Briestas vinden we wel, echter geen wandeling in een kloof. We lopen nog wel een klein rondje heerlijk in het zonnetje bij de Barranco, maar komen niet verder dan het volgen van de rivierbedding die al vrij snel dood loopt, het is in ieder geval lekker nog even in het zonnetje te lopen. We rijden een stukje om weer langs heel veel bananenplantages langs de kust en daarna via een andere route weer omhoog. We hebben nog genoeg tijd, dus nemen we de langere route helemaal bovenlangs het eiland om terug te rijden. Richting Barlovento splitst de weg en kiest de GPS de ‘toeristische’ route die wat hoger op de berg door de bossen heen loopt. Een erg mooie route om te rijden, met prachtige uitzichten op kloven, langs hoge steile rotswanden en door een paar hele donkere smalle tunneltjes, zeker de moeite waard om even wat extra te slingeren! Het eerste deel van de weg is wat smaller, het laatste stuk is gewoon 2 baans. Nadat we blij zijn voor deze prachtige omweg te hebben gekozen, volgt net voor Los Sauces een wat minder leuke verrassing. Na al verschillende wegwerkzaamheden tegen te zijn gekomen, blijkt uiteindelijk dat hier de weg tot 19.00 uur afgesloten is (wij zijn er om 16.30 uur). Op de kaart/ GPS zoeken we naar alternatieven, bijna overal op het eiland lopen wel kleine alternatieve wegen, alleen hier dus niet… We proberen nog met de kaart te laten zien dat we hier niet zo blij mee zijn, dat er geen alternatief is (zien ook niet waarom ze de weg afsluiten, lijkt gewoon nog begaanbaar te zijn…), maar krijgen alleen de reactie dat we maar moeten omkeren… Tja dat wordt dan een wel erg lange sightseeing, waarbij we het halve eiland moeten omrijden! Das best even balen als je ongeveer 20 minuten van je eindbestemming af bent, hadden vandaag eigenlijk al genoeg rond gereden… We moeten eerst bovenlangs helemaal terug naar de westkant van het eiland, vanaf Barlovento nemen we dit keer de weg beneden langs, ook een mooie slingerweg, maar deze rijdt toch net wat sneller dan bovenlangs de berg. Dan geven de borden de wat langere weg om de berg heen aan naar Santa Cruz, dus kiezen we deze route met net wat minder slingerwegen dan over de berg heen en dan hebben we meteen ook deze kant van het eiland maar gezien….Via Puntagorda rijden we naar Los Llanos, net voor Los Llanos nog prachtige uitzichten over de Caldera Taburiente, uit de auto vandaan klikken we snel nog een paar foto’s. Om 18.45 uur zijn we dan eindelijk bij Santa Cruz, na een ‘omleiding’ van bijna 2 uur rijden, we rijden vandaag ruim 200 kilometer op dit kleine eiland.

 

Dag 5              Dinsdag 21 mei 2013, Mirador de la Cumbrecita

Als we wakker worden belooft het weinig goeds, het giet, we doen het dan ook rustig aan. De harde regen gaat snel over in gemotter maar de bewolking blijft hangen. We wilden vandaag de noordelijke vulkaanroute gaan lopen bij Refugio el Pilar, maar als we hier in de buurt zijn is het erg nat en bewolkt. We rijden een stukje verder naar het westen richting Mirador de la Cumbrecia, waar het iets op lijkt te klaren. Op de weg staat een bordje gesloten, als we door rijden begrijpen we een paar km verder van een mevrouw in een hokje dat we bij het bezoekerscentrum even terug moeten reserveren. Onderweg terug komen we hier langs en informeren we even, blijkt dat er maximaal aantal parkeerplaatsen is en die kun je hier (of via internet) kosteloos reserveren. Op de kaart staat een rondje dat wel willen doen, hiervoor krijgen we een reservering voor 2 uur parkeren. Met een reservering rijden we weer terug en nu mogen we wel door de slagboom, daarna is het 5 kilometer omhoog slingeren. Eerder leek la Palma ‘erg uitgestorven’ op deze plek zien we dat we toch niet de enige toeristen hier zijn, 2 busladingen toeristen rijden ook naar dit uitzichtpunt. Eenmaal boven tussen de wolken toch wat opklaringen en toch nog een wandeling in het zonnetje. Het uitzicht is hier erg mooi, je ziet prachtig de Caldera krater en de afgronden en het topje van de omringende bergen, ertussen in hangt een dik wolkendek, dat langzaam aan de toppen steeds verder bedekt. Er loopt een leuk rondje van bijna 3 kilometer langs de krater, met meerdere uitzichtpunten (wel even geduld soms voor een plekje…). Daarna zien we nog een andere leuke route die een bergje oploopt, we klimmen hier een stukje omhoog, het eerste stuk is best steil. Dan zien we dat het toch best nog een stukje lopen is naar de echte top, dat gaan we dus niet halen met onze P reservering helaas, dus besluiten we maar terug te keren. We rijden weer terug naar beneden en naar de P bij Refugio el Pilar hier is het nog steeds helemaal bewolkt en nat…. We rijden nog een stukje richting los Brecitos, hier willen we deze week ook nog een wandeling maken, we dalen af tot beneden in de ‘krater’, het uitzicht omhoog is ook hier weer erg mooi. Daarna rijden we nog een keer via Refugio el Pilar een omweggetje terug naar het appartement, het is iets minder bewolkt waardoor je mooi het ook hier maanachtige landschap het grijze zwarte lavagronden kunt zien. Daarna weer de berg af via een extra rondje, het begint weer flink te regenen hier.

 

Dag 6              Woensdag 22 mei 2013, Caldera de Taburiente, Los Brecitos naar Barranco de las Angustias

We rijden weer de Caldera de Taburiente in, als we op de P beneden komen worden we direct aangesproken of we de taxi naar Brecitos willen. Na het parkeren van de auto kunnen we dan ook direct in een minibusje stappen, voor 18 euro met zijn tweeën (viel ons erg mee), rijden we met 4 anderen in ongeveer een half uur naar boven. Het eerste gedeelte loopt zonder al te veel hoogteverschil over een bospad met mooie uitzichten over de Caldera de Taburiente. We maken een klein uitstapje naar een plek waar 2 hele grote rotsblokken liggen, we denken de bedoelde rotstekeningen gevonden te hebben… Daarna lopen we verder richting de camping, waar zeer recent een Informatiecentrum gebouwd is, het gebouw ziet er luxe uit, voor een plek waar je alleen lopend/ vanuit de lucht kan komen. Daarna dalen we verder af, onderweg prachtige grote bloeiende cactusbomen en nog steeds een mooi uitzicht, nu naar de andere kant van de Caldera. Vanaf de camping is het flink steil dalen, over een verbazend goed recent aangelegd wandelpad. Een klein stukje kunnen we zien hoe het oude pad was, een stukje ‘only for experts’, gaat over een leuk smal paadje, waarbij je wat moet klimmen over de rotsen, jammer dat dit maar zo’n klein stukje is… Het pad komt uit in de Barranco de las Angustias, hier maken we een klein uitstapje naar de Cascada Coloradas. Het is ongeveer een kilometer door/ langs de rivierbedding lopen naar deze waterval, aangezien het water soms best hoog staat, kiezen wij op sommige stukken de route boven langs met leuke stukjes rots klimmen, vooral het laatste stukje is even zoeken naar de juiste route over de rotsen heen. De kloof eindigt bij een kleine rood/ bruin gekleurde waterval, daarna via dezelfde route weer terug. Dan is het nog een flink stuk lopen/ dalen door de rivierbedding naar waar de auto geparkeerd staat, het eerste stuk is het nog wel leuk, maar na een tijdje hebben we het wel gehad met het wandelen door de rivierbedding. Lekker loopt het namelijk niet over de rotsen en steeds weer de rivier oversteken en oppassen voor natte voeten… De stukjes die bovenlangs de rivierbedding lopen zijn dan ook een prettige afwisseling, door de rivierbedding lopen schiet namelijk niet echt op. In totaal is deze wandeling ongeveer 17 kilometer en dalen we 900 meter.

 

Dag 7              Donderdag 23 mei 2013, vulkaanroute, Refugio el Pilar, Crater del Hoyo Negro en Volcan la Deseada

Het deel van de vulkaanroute dat we al gelopen hebben deze vakantie vonden we erg indrukwekkend, we willen dan ook heel graag nog het 2e deel van de vulkaanroute lopen, vandaag is hiervoor de laatste kans. We rijden dus weer naar Refugio el Pilar en ook vandaag is het hier volledig bewolkt en hebben we onderweg wat spatjes regen. We parkeren de auto en pakken de regenspullen en hopen maar dat het weer opklaart als we omhoog lopen…. Het eerste stuk is aardig klimmen, als we om de krater van de Birigoyo vulkaan lopen, begint het weer langzaam op te klaren, dat is hoopvol! Als we verder lopen klaart het steeds verder op en wordt het uitzicht steeds indrukwekkender, wat een prachtig gebied! Als we bij Crater del Hoyo Negro komen, lopen we in een prachtige blauwe lucht en licht de bewolking weer onder ons. Dit is echt een indrukwekkend vulkanisch gebied, met al het zwart/ grijze lavazand/ rotsen en prachtige vulkanen en kraters. Bijzonder is ook een klein stukje met prachtig gekleurde uitgesleten rotsen, dit vinden wij het mooiste plekje op dit enorm afwisselende eiland, waar we geweest zijn. We lopen nog een klein stukje verder langs Crater de Duraznero naar Volcan la Deseada I en II, nog een leuk rondje over de topjes van deze 2 vulkanen heen en daarna via een rondje om de krater heen weer terug. Daarna weer grotendeels via dezelfde route terug, alleen dit keer de route beneden langs om de eerste vulkaan heen, hier lopen we weer steeds verder de bewolking in. Een prachtig indrukwekkende vulkaanroute, absoluut een aanrader!

 

Dag 8              Vrijdag 24 mei 2013, Volcan San Antonio en Volcan Teneguia naar Lelystad

De laatste dag op la Palma, we rijden nog een keer naar Volcan San Antonio op het zuiden van het eiland. Dit blijkt de eerste plek op het eiland waar wij komen die echt toeristisch is, we moeten 5 euro pp entree betalen en krijgen direct daarna een rondleiding door het museumpje en een fotomogelijkheid aangeboden, daarvoor kwamen we dus niet… Helaas blijkt er verder niet veel te doen, want dat blijkt de eerst krater te zijn waar we lopen, waar we geen rondje omheen kunnen lopen, overal zijn touwen gespannen/ staan borden verboden toegang. Het geplande kleine rondje hier blijkt dus niet mogelijk te zijn en binnen een kwartier zijn we al weer terug op de P, geen aanrader dus, zeker niet na alle prachtige plekjes waar we al geweest waren! We volgen nog een keer de bordjes offroad naar Volcan Teneguia, parkeren de auto hier op een inham langs de weg en gaan een stukje lopen naar deze vulkaan. Deze wandeling is zeker wel de moeite waard, een leuke wandeling langs de krater en naar de top van deze vulkaan, met een mooi uitzicht over de oceaan en Volcan San Antonio en even flink uitwaaien in de harde wind. We hebben nog de tijd dus rijden we via Los Llanos terug om te kijken of we hier nog een keer kunnen genieten van het prachtige uitzicht over de Caldera de Taburiente, helaas hangt er veel bewolking en is het uitzicht lang niet zo mooi als eerder deze week. We stoppen bij een restaurantje langs de weg, waar we nog even een laatste blik hebben op de mooi, maar bewolkte omgeving en rijden daarna terug naar het vliegveld. Rond 16.30 uur zijn we op het vliegveld, het lijkt er op dat de vlucht rechtstreeks naar Amsterdam vliegt ipv via een tussenstop op Tenerife, das weer een meevaller! De vlucht vertrekt zoals gepland om 19.15 en inderdaad vliegen we rechtstreeks naar Amsterdam, waar we net na middernacht aankomen.